Kim demiş ki, küresel ısınma yoktur diye?
Bizim küre ısındı, billâhi tütüyorum.
Sıcaklara bir bakın, ateş çöktü vâdiye!
Cayır cayır yandım da, eriyip bitiyorum...
Ozon tabakasını çevirdik de kevgire;
Kavuruyor sıcaklık delikten gire, gire!
Kendi gafletimizle yanıyoruz ha bire,
Üstümde ne var ne yok hepsini atıyorum...
Alev kusuyor güneş başımızdan aşağı!
Kuruttuk yeri, göğü, tarladaki başağı...
Susuzluktan doldurduk başımıza yavşağı
Hatır hutur durmadan kaşınıp yatıyorum...
Kutuplarda buzullar eriyip akar oldu!
Bulutlar gök yüzünden pek boş boş bakar oldu!
Küre de ısınınca, ormanı yakar oldu!
Her dal yanışına ben göz yaşı katıyorum...
Bir taraftan kuraklık, bir yandan su taşkını!
İklimleri şaşırttık, teptik doğa aşkını...
Neyleyim cehennemde konağını, köşkünü?
Dünyayı batırdıkça billâhi batıyorum...
Zararın neresinden dönersek eğer kârsa,
Güzeller, kullanmayın siprey miprey ne varsa!
Ne olur ki saçları doğanın yeli sarsa?
Çevre temizlendikçe keyfe keyf katıyorum!
İnsâf edin hepimiz aynı yer küre deyiz!
Söyleyin bana dostlar hangi mefkûredeyiz?
Küreyi biz bitirdik, şimdi son süredeyiz!
Doğaya zarar veren her kese çatıyorum...
Denizli/Karahayıt
Halil Şakir TaşçıoğluKayıt Tarihi : 4.7.2007 17:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Denizli,Pamukkale ve Karahayıt' ta hidroterapi için bulunduğum günler içerisinde yazılmıştır.
Kazayla, sakarlıkla, ihmalkarlıkla ve ihanetle.
Bizde İstanbul semalarında yıldız göremez olduk.
Sevgilerle sevgili ustam.
YAZDIĞINIZ ŞİİRİNİZİ ZEVKLEN OKUDU
YAZDIKLARINIZA KATILMAMAK MUMKUN DEYIL
GÜZEL ŞİİRİNİZE ON PUAN AZ
Her geçen gün yalnızlaşan insanlar ve yozlaşan dünya insanlığa daha ne kadar dayanabilir belli değil ama artık bilim adamları dünyanın ömrünün ne kadar kaldığını tespit edebiliyorlar. Sanayi ile birlikte fabrikaların artması ve bunun sonucunda sera gazının ozan tabakasını gittikçe hızlı bir şekilde delmesi dünyada canlıları yaşayamaz hale getiriyor. Bunun yanında ulaşımda vazgeçilmez olan motorlu binek taşıtlardan çıkan duman ve atıklarda dünyanın yok olmasını her geçen gün arttırıyor. Bu gidişata insanlık ne zaman dur diyebilirse işte o zaman dünyanın ömrü biraz uzatılabilir. Her geçen gün dünyanın tükenen kaynakları dünyada insanı yaşayamaz hale getiriyor. İşte bunun için çok geç olmadan hepimiz üzerimize düşeni hakkıyla yaparsak bu dünyanın düzelmesi için yeterli olur. Herkeste bu bilincin oluşması gerekir.Dünyayı biz kirletiyoruz. biz korumalıyız.Affınıza sığınarak yorumumu biraz uzun tuttum efendim.. Lamia CANAY...
TÜM YORUMLAR (12)