1/:
Zaman diye bir bebe doğuyordu apış aramıza...
İzan şaşkındı. Ve vicdan zavallı bir şaraphanedeydi. Anarşist yıldızları öldüren de o şaraptı sanırım. Ki sıkılacaktı bir kez daha. Nebi Nuh'tan sonra... Ve bira dolu fıçılar önümüzde... Teker tekere. Onların zamanıydı. Yani ateş suyunun. Ve sahte bir Manitu'nun. Mantıkları esrik bağımlıların dili çatallaşıyordu. Sarhoşlar düşüyorlardı sivri dilli narımıza...
2/:
Zaman diye bir bebe doğuyordu apış aramıza...
Meri'nin damağını hissediyorlardı ilk önce. İştahlı dillerinde balçık ve çamur mahlukatı. Yani sevda usul usuldu. Şehvet dolu dizgin. O anda doğuyordu zaman. Korunaksız kulakları sağır eden bir gürültü... Ve ışık kalyonunun seren ibrişimleri kopuyordu orta yerinden. Fırtınalar sürüyorduk zamansız yaramıza...
3/:
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
