Yakar beni ateşler...
Dosta doğru gidişler...
Biz ne yapsak, neylesek,
O, bildiğini işler.
Yakıyor bizi Sultan,
Yanan gözden akar kan;
Ben o Dostu görünce
Kalmadı bende derman.
Dostu seyretmiş insan,
Görende kalmaz güman.
Her yanım ateş oldu,
Aman Cânânım, aman!
Dünya bana oldu dar,
Her vârımı Hak budar;
Senin için yanarım,
Cânânım, beni kurtar.
Gel, yak beni, iliştir, (1)
Senin ile biliştir
Benim böyle yandığım,
Senden sana gidiştir.
Seyredelim o ili,
Görüp olalım deli...
Bizi böyle ediyor
Senin aşkının yeli.
Yaktın beni Yaradan!
Hem çıkardın aradan;
Senin yüzünü gören
Geçer ağdan, karadan.
(Emre) , Hakka et niyaz,
Yüzlerin olsun beyaz;
Dosta can vermek gerek,
Güzel'den ayırır naz.
----------------
(1) İliştirmek = tutuşturmak, alevlendirmek
Kayıt Tarihi : 3.1.2008 12:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!