25 Vecd Halindeydi Çığlık Çığlığa Astrof ...

1/:
Vecd ve panik halinde haykırıyordu astrofizik...
Az evvelden Haberdar değildi mekan. Yani kadim metafizikten gelen her şey izan kitabının yansımasıydı aynaya. Salma çizgisinde inisiye edilmiştik ya. Kendi yazdıklarının gerisindeydi... Yani yarım kalıyordu parçacık fiziği skalasında atomlar sektörünün. Gılgameş şekilleniyordu virgül şeklinde. Kozmik yumurtanın ateş topları ise ikircik kusmadalar... Ve boş durmuyordular Sümer/Babil ilinde. Ve devasa Jüpi'nin altındaydı varsaydığımız paradigma. İşte o bizdik...
2/:
Vecd ve panik halinde haykırıyordu astrofizik...
Kozmik fon böcekleri ateş ateşe. Proksima yıldızında yaratılıyordu kızıl gözler. Benim gibiydiler. Aynı anda çıtırdaya çıtırdaya yok oluyordu baryonlar. Üstelik panik halinde haykırıyordular astrofizik cengaverleri. Ne yaptınız? Ezdiniz onu! Diyerek avunuyordu kızıl devler. Demek istiyorduk ki her şey yirmi beşti. 25 ve atomik...
3/:
Vecd ve panik halinde haykırıyordu astrofizik...
Yani o kadar lyman alfa zamanı... Ama beceremiyordular şiir yazıcıları doktrin belirlemeyi. Ve en iyi kafiyeyi... Sesimiz kısıktı bizim de. Ve bir türlü çıkmıyordu uniform ölçüleri perspektifin. Tamirci Plüt'ün yaptıkları karşımızda. İşte deviniminin cızırtıları... Hala kulaklarımızda. Biz izotropik bir alandaydık şimdi. Yani yönden bağımsız... Dedik ya izotropik...
4/:
Vecd ve panik halinde haykırıyordu astrofizik...
Haram ve helal... İki yoğun mayi giydiler. Ayrılıyorlardı düşmanlıkla. Buna rağmen ben içiyordum. On bin bir dalga boyu salınımını radyonun. Ve bütün karakteristik metaforu iştahlanarak. Yanarak diriliyordum. Köktenci analardı imrendiğimiz estetik. Ve onların homojen sevgileriydi zamanı emziren. Arkamızda gnostik irin ve kan fenomeni... Yani bebe belek sesiyle karışık spektrum aralığı... Molekül sütlerini her frekanstan sağıyorduk ya... Özlemimiz atomik...
5/:
Dedik ya ey ehli şiir...
Vecd ve panik halinde haykırıyordu astrofizik...