Herkes yine dalmış uykuya huzurla
Bi tek ben uyanığım, dalmışım yine bi yerlere
Tüm sokak yine bürünmüş karanlığa ve ben yine yalnızlık kokan penceremin yanındayım.
Dışarıdaki rüzgar uğultusunu çıkartan canavarlardan,
Küçükken çok korkardım bana zarar verirler diye ,
Sanırım artık korkmuyorum.
Karanlık,kapkaranlık,kasvetli bir yer;fener aydınlatır mı bilemem .
Uykusuzluklarım kabuslarım oldu
Karanlıktan korkmazdım ben
Çok iyi hatırlarım birçok kez karanlığın içine dalışımı ,
Şimdi ise sönüp yanan bir fenere ihtiyacım var...
Kayıt Tarihi : 6.1.2022 22:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dilan Solmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/06/25-mayis-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!