25 Mart Çimmelerinde Ayaz Artığıyız

1/:
Mart çimmelerinde ayaz artığıyız biz...
Tenimiz dağlıydı narla. Aşkımızı dağlayan sabahların hürmetineydi devinim. Ayazıydık Sibirin, ateşi ekvatorun... Ve yazgımız, bidayetten arta kalan yarım yavukluların nisandaki çiçek gözleri. Şimdi aşk zamanıydı. Kaderi mavi olan delikanlıların nişan gecesi ayrıyeten. Dedik ya dağlıydı bilcümle ten. Bir Nepal rahibinin peşindeydik ilk seyyahlar olarak. Ve turuncu bir ehram gibiydi düşlediğimiz geometrik yapılar kat be kat. Bir aşk ve ışk hanesindeydik sayın ki ol zamanda biz. Hepimiz ilk kez doğuruyorduk yüreğimizi. Orta çağda bir barda olacak olanlarsa çok gerideydi daha. Sabretmek gerek... Sabrederiz çaresiz...
2/:
Mart çimmelerinde ayaz artığıyız biz...
Dört bir yanda hodbinlik. Bin bir yanda harami artıklarıyla çevriliyiz. Çevremizi saransa siyahlığın şanından epik destanlardı kanlı yaş ile. Her bir şey ol zamanda kalbimizin içindeydi daha. Ve uç veriyordu zamansız uğraş ve cesaret. Harmonik hışırtılar halindeydiler. Ve habire çıkıyorlardı seddin ardından Goglar. Binlerce orfe peşlerinde ayan beyandı. Gariptir. Hepsi de 'r' sesine vurgu yapıyordu. Ve peltek bir lehçede konuşuyorlardı aşka dair diyeceklerini. Yüzleri yoktu ki bunların. Vicdanları olsun. Ya da yok muydu ibliste izan?
3/:
Mart çimmelerinde ayaz artığıyız biz...
Ne diyordu Pisagor? ... Bir, her şeyin özüdür. İki ise... Neyse... Aslında yüzleri ara ara oluşuyordu sayıların. Katlamalar halinde ikilik sayma sistemi. Ardından onluk... Sishaneyi dolduranların kafası da sisliydi anlaşılan. Duman sıyrıldıkça şekilleniyordu istanlar birer birer. Nedendir yani bilmeyiz? Bilir de söyleyemeyiz. Yar adamı boş yere içiyordu ışığı damıtarak. Baldıranı ise arada bir. Bu yüzden besili, ol nedenle semiz...
4/:
Dedik ya ey ehli şiir...
Mart çimmelerinde ayaz artığıyız biz...