1/:
Aşk zamanını saatler ölçemiyordu hiçbir zaman...
Her yürekten öfke ile... Er dileyen bir merdi meydandır yaşam. Zira an be an yüreğimizden ezgiler yükselmede. Duyuyoruz kimse duymasa da acılarımızı biz. Hepimiz koro halinde uluyorduk. Motorbot ezgi sayılıyordu kılıç tınıları savaş çarpışmalarında. Kurşini özlemlere vuruluyorduk dan dan! ... Aşk zamanını saatler ölçemiyordu hiçbir zaman. Çünkü an da kocaman bir çağı kaplıyordu. Ölçüsüzdü çoğu zaman...
2/:
Aşk zamanını saatler ölçemiyordu hiçbir zaman...
Klimanjaro'nun iskeleti örülüyor. Zirvedeki karları kurtlar dişliyorlar. Bizse eteklerde yeşil kilimler gibiydik. Hayattan aldığımız tezkereyi bürünmüştük mezar yolunda. Yani bir aşk ve ışk hanedeydik ki yanakları enerjik bir tazyik altındaydı.
3/:
Aşk zamanını saatler ölçemiyordu hiçbir zaman...
Yıldızların yüzleri kızıldan mora çalıyordu. Ve hatta onları kapı dışarı ediyordu hadsiz basınç. Binleri bilen on binler eğitiliyordu kadim tapınaklarda. Uzaklarda utangaç bir galaksi yeni yeni seçiliyordu. Zaman Pitsagor akademisinin sayılarını sahipleniyordu. Daha doğrusu biz öyle sanıyorduk. Aman! diyordu dehşetle patlayan her gözün altındaki dudak. Bir yaman...
3/:
Dedik ya ey ehli şiir...
Aşk zamanını saatler ölçemiyordu hiçbir zaman...
Kayıt Tarihi : 2.8.2006 07:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!