25 Aşk Ovasında Dumansız Ateş Sakini

1/:
Dumansız ateş sakinleri aşk ovalarında...
Sular yarıldı. Ardı karardı okyanusların. Marz adlı bir Zombardı okyanustan doğrulan. Ve Atlantis... Ateş krallarının gözlerinde turkuaz bir soyutluk. Ve boz rengin yanıp söndüğünü görüyordu Mu'nun uçsuz bucaksız ovalarında dumansız ateş sakinleri. Sonra çatal dilleri ile kırmızılar geliyordu kutuplardan. Ardından turkuvaz derili huriler... Serin ekvator yöresine. Yalaz renkli atlarını meşale kılıp... Ve dünyanın ateş ırmaklarından sulaya sulaya. Oysa haksızdılar davalarında...
2/:
Dumansız ateş sakinleri aşk ovalarında...
Alt zamandan bir başka ırk... Kırık mızraklılar ya da. Onların da uniform ölçüleri orta bir kararlılıktaydı. Şiir yazıcıları da susuzdular. Ve birer bardak istiyorlardı. İlk ve kızıl Volga’nın dolaylarından ilk günahlarını işlemek için. Kızıl gezegenin yeni müdavimlerindendiler onlar da bundan böyle. Ve soyut türkülerdi lisanları. Karşı kabileden olan yanmaz ateş canları teber tebere. Aksi ve asi... Şimşek ibrişim iplikler abalarında...
3/:
Dumansız ateş sakinleri aşk ovalarında...
Şifasız bir bunalımdı bulutlardaki. Zaman canla yarış halinde. Ölüm ve doğum iç içe. Ama hem aspirini biliyorlardı tayifeyi latif. Ve hem de aynı anda heroin diye bir şeyi... Bir başka ilacın daha muhtevasını ex tabletlerine dönüştürüyordu simya dilinde ruhban. Işık diyarına yolluyordu ardından. Tayf ölçümleriyle yine endazedeydik. Çünkü bizdik ve acizdik. O anda şiir yazıcıları gazel derdinde... Şifalara gebe arzhanenin biraz daha genişlediğini hissediyordular. İlk dalga boyu salınımları zihnimizi sallıyordu galiba bizimse.
Lokman şifalı ot aramada arzın ilkel savanlarında...
4/:
Dedik ya ey ehli şiir...
Dumansız ateş sakinleri aşk ovalarında...