246 İstanbul la Hasbihal Şiiri - Yorumlar

İSTANBUL! AŞIK OLDUĞUM ŞEHİR DEĞERLİ BAŞKANIMINBAŞARILI ÇALIŞMALARI AYA YILA SIĞMAZ O GÖNÜLLERİN ŞAİİRİ YÜREKTEN TEBRİKLER SELAM VE SAYGILAR

-✿ AYIN ŞAiRi Halil Şakir Taşçıoğlu ✿ KUTLUYORUZ ✿ -


Güldeste Şiir Grubu/nda seçici kurul tarafından; AYIN ŞAiRi seçilen Halil Şakir Taşçıoğlu beyefendigi can-ı yürekten TEBRiK ediyoruz...
En güzel şiirlerinden, biri ile bu güzel başarısını KUTLUYORUZ...


-★ Güldeste Şiir grubu kurucusu★ -
-✿ Fatımâ Hümeyrâ Kavak ✿


★ ★ ★ Seçici KURUL★ ★ ★


- ★ İrfan YILMAZ
- ★ Hamit Korken
- ★ Zeynel Açıkgöz
- ★ Melih BAKi
- ★ Feyzullah KIRCA
- ★ Mustafa SERHATLI
- ★ Mustafa EROL
- ★ İbrahim YILMAZ
- ★ Ramazan SAĞIM
- ★ Deryâ SEZER
- ★ Necdet EREM
- ★ Recep AKIL
- ★ Ali AKSIN
- ★ Mehmet NALBANT
- ★ Arif TATAR
- ★ Mustafa HOŞOĞLU
- ★ Fethullah GÜMÜŞ
- ★ Mücella PAKDEMiR
- ★ Canan EREREN
- ★ Seyfeddin KARAHOCAGiL
- ★ Fatma Zehra ÖZEN
- ★ Fatimâ Hümeyrâ KAVAK

★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★

Tebrik etmek icin bu güzel siirinin linkini veriyorum...

http://www.antoloji.com/246-istanbul-la-hasbihal-siiri/


246 İstanbul la Hasbihal


Kırk yıl olmuş İstanbul, senle görüşmeyeli
Son güzde ayrılmıştı, kesişen yollarımız!
Koparmıştı ya bizi, hazanın soğuk yeli...
Şimdi bir ilkbaharda, birleşti ellerimiz.

Unuttum sanıyordum, silinmemiş bir yerin...
Duruşun öldürecek, öyle masum ve derin!
Meğer ne de fazlaymış, gönlümdeki değerin
Gördüm ki, heba olmuş geçen tüm yıllarımız.

O zaman köprü yoktu, feribotla geçerdik
Çeşmelerin fısıldar, şişe suyu içerdik...
Kafayı toplamaya, Küçüksuya göçerdik
Söylerdik hep yürekten, susmazdı dillerimiz.

Fatih minaresinden, gelirdi ezan sesi
Yapışırdı camlara, bozacının nefesi...
Nasıl huzur verirdi, bayramı, arifesi
Dünyalara değerdi kutsal kandillerimiz.

Sabah, Süleymaniye, öğle Sultanahmet te
İkindi ve akşamlar, Fatihteydi elbette...
Yatsı, Eyüp Sultanla neşe-i muhabbette!
Mesrur olurdu her gün, susuz gönüllerimiz.

Ne kadar güzeldi o, yamaçların, yanların
Cennet gibi olurdu, yemyeşil eyvanların
Açıp eflâtun bakan, nefis erguvanların...
Mis gibi kokardı ya, rengârenk güllerimiz.

Arada bir tepeden seyrederdik Boğazı,
Uykumuzu bölerdi, yoğurtçunun avazı!
O, baygın, baygın bakan, güzellerinin nazı
Alırdı canımızı, dayanmaz hâllerimiz...

Birkaç yılda bir gelen, sopsoğuk kışlarınla
Kar yağıp buz tutan o, dimdik yokuşlarınla!
Pencere pervazında, titreyen kuşlarınla
Aşiyandan öterdi, Şeyda bülbüllerimiz...

Sirkeciden binerdik, Halkalı trenine
Uğrardık Ataköyle, Florya peronuna...
Kumlarda boğuşurduk, hem kıran kıranına!
Kulaç atmaktan yorgun düşerdi kollarımız.

Küçüksuya giderdik, âlemi ab etmeye!
Sandal sefalarıyla sinir stres atmaya...
Yemyeşil yamaçlarda, uzanarak yatmaya
Akşam dönerken sanki dolardı pillerimiz.

Beyazıt ve Galata, karşıda Kızkulesi
Asırlardır mahfil ve, mihraplarda lâlesi...
Gül sinende yatıyor, Osmanlı sülâlesi
Andıkça ıslanırdı, beyaz mendillerimiz.

Köprüde balık, ekmek, nasıl da severdik ya
Emirgânda bir sıcak, çay molası derdik ya!
Sahillerde kol kola, hep gelir, giderdik ya!
Eserdi başımızda, o, kavak yellerimiz...

Senin gibi güzeli, haydi gel, arada bul!
Her zaman gösterirdin, hemde hep hüsnü kabul
Senle hasbıhâl ne hoş, ey füsunkâr İstanbul
Ayrı kalsak da inan, birdir gönüllerimiz...

Antalya-2011


Halil Şakir Taşçıoğlu

Okumaya doyamadığım bir eser bu Halil Bey, Değerli Dostum, Kardeşim...
İstanbul serileverdi tüm ihtişamıyla önümde, şiirinizle... Her kıta bir şiir, her dize bir İstanbul kokusu gibi... Tabiatından tarihine, bozacısından yoğurtçusuna, yamacından sokağına, denizinden köprüsüne kadar bura buram bir güzellik, nefaset, tad var dizelerde...
Muhteşem anlatım yanında, nefis bir kurgu, yerinde ayaklar, yumuşacık kafiye örgüsü, akıp giden bir su berraklığı katmış şiirinize... Daha ne desem, bilemedim ki?
Tebrik, takdir ve hayranlıkla kutlarım müstesna şahsınızı... Elbette değerini verecek ve alacağım listeme şiirinizi... Saygılar, selamlar sunuyorum sayfanızdan size...

***İstanbul'la Hasbihal

Kırk yıl olmuş İstanbul, senle görüşmeyeli
Son güzde ayrılmıştı, kesişen yollarımız!
Koparmıştı ya bizi, hazanın soğuk yeli...
Şimdi bir ilkbaharda, birleşti ellerimiz.

Unuttum sanıyordum, silinmemiş bir yerin...
Duruşun öldürecek, öyle masum ve derin!
Meğer ne de fazlaymış, gönlümdeki değerin
Gördüm ki, heba olmuş geçen tüm yıllarımız.

O zaman köprü yoktu, feribotla geçerdik
Çeşmelerin fısıldar, şişe suyu içerdik...
Kafayı toplamaya, Küçüksu'ya göçerdik
Söylerdik hep yürekten, susmazdı dillerimiz.

Fatih minaresinden, gelirdi ezan sesi
Yapışırdı camlara, bozacının nefesi...
Nasıl huzur verirdi, bayramı, arifesi
Dünyalara değerdi kutsal kandillerimiz.

Sabah, Süleymaniye, öğle Sultanahmet' te
İkindi ve akşamlar, Fatih'teydi elbette...
Yatsı, Eyüp Sultan'la neşe-i muhabbette!
Mesrur olurdu her gün, susuz gönüllerimiz.

Ne kadar güzeldi o, yamaçların, yanların
Cennet gibi olurdu, yemyeşil eyvanların
Açıp eflâtun bakan, nefis erguvanların...
Mis gibi kokardı ya, rengârenk güllerimiz.

Arada bir tepeden seyrederdik Boğaz'ı,
Uykumuzu bölerdi, yoğurtçunun avazı!
O, baygın, baygın bakan, güzellerinin nazı
Alırdı canımızı, dayanmaz hâllerimiz...

Birkaç yılda bir gelen, sopsoğuk kışlarınla
Kar yağıp buz tutan o, dimdik yokuşlarınla!
Pencere pervazında, titreyen kuşlarınla
Aşiyandan öterdi, Şeyda bülbüllerimiz...

Sirkeci'den binerdik, Halkalı trenine
Uğrardık Ataköy'le, Florya peronuna...
Kumlarda boğuşurduk, hem kıran kıranına!
Kulaç atmaktan yorgun düşerdi kollarımız.

Küçüksu'ya giderdik, âlemi ab etmeye!
Sandal sefalarıyla sinir stres atmaya...
Yemyeşil yamaçlarda, uzanarak yatmaya
Akşam dönerken sanki dolardı pillerimiz.

Beyazıt ve Galata, karşıda Kızkulesi
Asırlardır mahfil ve, mihraplarda lâlesi...
Gül sinende yatıyor, Osmanlı sülâlesi
Andıkça ıslanırdı, beyaz mendillerimiz.

Köprü'de balık, ekmek, nasıl da severdik ya
Emirgân'da bir sıcak, çay molası derdik ya!
Sahillerde kol kola, hep gelir, giderdik ya!
Eserdi başımızda, o, kavak yellerimiz...

Senin gibi güzeli, haydi gel, arada bul!
Her zaman gösterirdin, hemde hep hüsnü kabul
Senle hasbıhâl ne hoş, ey füsunkâr İstanbul
Ayrı kalsak da inan, birdir gönüllerimiz...

BİR KİTABE NİTELĞİNDEKİ ŞİİRİNİ,
BERNCE İSTANBULUN HER SEMTİNDE,
DİKİLİ TAŞ ŞEKLİNDE,
MERMER LEVHALARA İŞLEYİP,
ASMAK GEREKİR.
GERKİR Kİ HERKES OKUSUN İSTANBULLA NASIL SOHBET EDİLİRMİŞ.
ÇOK GÜZEL VE MUHTEŞEM
TEBRİKLERİMLE KUTLARIM KALEMİNİ,
YÜREĞİNİ.
SELAM VE EVGİLERİMLE

K...U...T...L..U...Y...O...R..U..M
U..U........................................
T.......T...................................
L............L..............................
U.................U.........................
Y.....................Y.....................
O.........................O.................
R.............................R.............
U..................................U........
M......................................M... Eyüp Şahan

TEBRİKLER SEVGİLİ ÜSTADIM!
GÜZEL BİR İSTANBUL ŞİİRİ OKUDUM. BİR İSTANBUL SEVDALISI OLARAK ÇOK MEMNUN VE MAHZUZ OLDUM. ALLAH C.C. RAZI OLSUN.
ACİZANE BU VADİDE; İSTANBULA HASRET (6. SAYFA 173. SIRADA), İSTANBULA SESLENİŞ (6. SAYFA 174. SIRADA) , ÖYLE BİR BELDE Kİ (8. SAYFA, 218. SIRADA..)
İ, İSTANBULDA DÜN VE BUGÜN (6. SAYFA 175. SIRADA..) GİBİ BİR ÇOK NACİZ ESERİM VAR. BİR TANESİNİ BU VESİLE İLE SİZE ARMAĞAN ETMEK İSTİYORUM.
KALEMİNİZ DAİM, İLHAMINIZ BEREKETLİ OLSUN.
1000+ANTO.
SAYGIYLA..

Öyle Bir Belde ki! (İstanbul)

Öyle bir beldeye hayranım ki ben
Feyz akar karanlık gecelerinden
Serâpa (*) hakikat, demeyin “Neden? ”
Bunu haber aldım nicelerinden.

Şu dünyanın kalbi burada atar
Mânevi havası cana can katar
Burda yaşamıştır, burada yatar
Çokları pîrânın yücelerinden.

Hak nasip etse de aksam durulsam
Hasret ile ona koşsam yorulsam
Koynunda yıllarca talebe olsam
Okusam, ders alsam hocalarından.

Bir kuş olsam, yükseğinde uçuşsam
Başka şey istemem, ona kavuşsam
Ateş olsam, ocağında tutuşsam
Tüten duman olsam bacalarından.

Aşkı ile yana yana kül olsam
Yâ açılan bir tomurcuk gül olsam
Yâ gülün âşıkı, bir bülbül olsam
Gül koklasam, o has bahçelerinden…

21 Nisan 1979
K a r s

(*) Serâpâ: Tepeden tırnağa, tamamiyle.

Mehmed İhsan Uslu

(8. SAYFA 228. SIRADA)

Ah nerde o eski İstanbul dedirten buram buram hasret kokan bu güzel şiiriniz için kutluyorum kaleminize sağlık
Mesut Özbek

***İstanbul'la Hasbihal
Kırk yıl olmuş İstanbul, senle görüşmeyeli
Son güzde ayrılmıştı, kesişen yollarımız!
Koparmıştı ya bizi, hazanın soğuk yeli...
Şimdi bir ilkbaharda, birleşti ellerimiz.

Unuttum sanıyordum, silinmemiş bir yerin...
Duruşun öldürecek, öyle masum ve derin!
Meğer ne de fazlaymış, gönlümdeki değerin
Gördüm ki, heba olmuş geçen tüm yıllarımız.

O zaman köprü yoktu, feribotla geçerdik
Çeşmelerin fısıldar, şişe suyu içerdik...
Kafayı toplamaya, Küçüksu'ya göçerdik
Söylerdik hep yürekten, susmazdı dillerimiz.

Fatih minaresinden, gelirdi ezan sesi
Yapışırdı camlara, bozacının nefesi...
Nasıl huzur verirdi, bayramı, arifesi
Dünyalara değerdi kutsal kandillerimiz.

Sabah, Süleymaniye, öğle Sultanahmet' te
İkindi ve akşamlar, Fatih'teydi elbette...
Yatsı, Eyüp Sultan'la neşe-i muhabbette!
Mesrur olurdu her gün, susuz gönüllerimiz.

Ne kadar güzeldi o, yamaçların, yanların
Cennet gibi olurdu, yemyeşil eyvanların
Açıp eflâtun bakan, nefis erguvanların...
Mis gibi kokardı ya, rengârenk güllerimiz.

Arada bir tepeden seyrederdik Boğaz'ı,
Uykumuzu bölerdi, yoğurtçunun avazı!
O, baygın, baygın bakan, güzellerinin nazı
Alırdı canımızı, dayanmaz hâllerimiz...

Birkaç yılda bir gelen, sopsoğuk kışlarınla
Kar yağıp buz tutan o, dimdik yokuşlarınla!
Pencere pervazında, titreyen kuşlarınla
Aşiyandan öterdi, Şeyda bülbüllerimiz...

Sirkeci'den binerdik, Halkalı trenine
Uğrardık Ataköy'le, Florya peronuna...
Kumlarda boğuşurduk, hem kıran kıranına!
Kulaç atmaktan yorgun düşerdi kollarımız.

Küçüksu'ya giderdik, âlemi ab etmeye!
Sandal sefalarıyla sinir stres atmaya...
Yemyeşil yamaçlarda, uzanarak yatmaya
Akşam dönerken sanki dolardı pillerimiz.

Beyazıt ve Galata, karşıda Kızkulesi
Asırlardır mahfil ve, mihraplarda lâlesi...
Gül sinende yatıyor, Osmanlı sülâlesi
Andıkça ıslanırdı, beyaz mendillerimiz.

Köprü'de balık, ekmek, nasıl da severdik ya
Emirgân'da bir sıcak, çay molası derdik ya!
Sahillerde kol kola, hep gelir, giderdik ya!
Eserdi başımızda, o, kavak yellerimiz...

Senin gibi güzeli, haydi gel, arada bul!
Her zaman gösterirdin, hemde hep hüsnü kabul
Senle hasbıhâl ne hoş, ey füsunkâr İstanbul
Ayrı kalsak da inan, birdir gönüllerimiz...

Antalya-2011


TEBRİKLER KUTLARIM KALEMİNİZ DAİM VE KAİM OLSUN İSTANBUL AŞIK OLDUĞUM ŞEHİR

Halil Şakir Taşçıoğlu

Yaşadığım bu güzel şehri özlemle ve hayranlıkla anlatmışsınız.
Yine farkınızı ortaya koyan bir şiirdi, kutluyorum :)

10 puan +ant.

Kimden : Gül Mercan (Bayan, 49)
Kime : halilşakir
Tarih : 04.06.2011 18:30 (GMT +2:00)


Konu : Yn: İSTANBUL'LA HASBIHAL..........YENİ ŞİİR



ne güzeldi
yıllar sonra kavuşmuş sevgililer gibi..... İstanbulu senden okumak başka güzeldi sevgili Şairim..