Oturdum yaz günü koyu bir gölgeye
Birdenbire bir sinek kondu yüzüme
Başladı o sinirlendirici yürüyüşüne
İki daha geldi hemen nefes nefese
Biri elime kondu diğeri koluma
Sanki bir yer arıyorlardı haritada
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta