Üzgün ve yaslıydım Senden uzakta
Gün doğmuyordu sanki Sensiz şafakta
Bir ümit arıyordum karanlıkta
Bir ışık vardı ama çok uzakta
Aylarca yıllarca aradım durdum
Her gelip geçenden hep seni sordum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta