24 Sisli Babil Semahı Şiiri - Ahmet Yozgat

1/:
Ey Babil!
Sana geldik bu akşam.
Ve ey Nezar'ın nazenin asmalar ülkesi sendeyiz,
Sisler ve gizemler içinde tekerlenmektir muradımız,
Tekerlenerek en metasında erimek göreceli fiziğin,
Ve simyanın en mekansız Harut-Marut'unda...
***
Aman,
Vurgun mu yemiş suskun yürekler?
Yoksa vurgun mu kusmakta?
Seçilmez puslar içinde aşkın kapısı Babil...
Sebil olmuş gizemler kadir bilmez semtlerde.
Yürür ve hatta koşar bil cümle ayaksızlar,
İner rahmet,
Çıkar ahüfigan kat be kat fezalara,
Uzaklaşır Sümeryanı zulümat,
Yakınlaşır keramet...
2/:
Bu yol sana aittir ey kumlara kurban olan son yolcu,
Bu bulvar senin bela'dan beynine giden,
Dudağımızda tuz ocakları deprenir her adımda,
Ve beynimizde acının sabırsız kaynakları,
Gözdür bu,
Dolaşır her yanı Babil'in sisli zamanında,
İnadına güzel ve yabancı bir suret kıyama durur,
İner zembil ile asumandan yıldızlar içinde rahmet,
Çıkar ahüfigan kat be kat,
Uzaklaşır Elamyani zulümat,
Yakınlaşır keramet...
***
Biz buruluruz bir pirin ekseninde,
Ve yarsız şafaklar bürünürüz yalnızlığımızla yalnız kalarak,
Mıntıkamız hüma kuşuna gebe rahimdir sayın ki,
Biz ki cehenneme bakarak dağlarız gözlerimizi,
Muhitimiz kırk kez yıkanmış ateş beyleri yurdudur,
Nedeni görünmüyorsa biliriz ki sebep bizdedir,
Ve bu yarsız şafakları sileriz sabahın alt ucundan,
İner turnalar kanadında ışıklı rahmet,
Çıkar ahüfigan kat be kat,
Uzaklaşır Urukyani zulümat,
Yakınlaşır keramet...
3/:
Her sonunda bir sonu olmalıdır nihayeti,
Bu yüzden isteriz ki,
En son olsun bu çarkılma alemler ortasında.
Yani yeterlidir destanları insanlık tarihinin,
Artık keklikleri ölüme sürmenin azameti doyurmaz samani sayfaları,
Eyva! Geri dönelim ama nereye?
Bu yolun çıktığı yer de bela'nın çukurudur.
Tarihin buracığından kopar düğümler kırkar kırkar,
Önümüz uçurumsa ne çıkar yarsız kalmışsak?
Sağımız solumuz yarsa işte o zaman kanat takarız,
Arkamızda yükselen yalçın kayalara inat sivri ve berk,
Kudurmuş kurtların dermanı kanlı itlaftır...
Babil bu yüzden ağlamamalısın,
Sıyrılmalı burçlarına belenen sis ve zifir,
Kibirse tırnakları altında ezilir uçuşan turnaların...
İşte o an iner bir sarışın ve genç rahmet,
Çıkar ahüfigan kat be kat alaimisemadan öte,
Uzaklaşır Ariyani zulümat,
Yakınlaşır keramet...