24 Kasımda Şiiri - Fahri Terzi

Yıkılmış genç çınarları
Küçük öğrenciler omuzladı
Ant içtiler ağlayarak
24 Kasımda

Uçbeylerimiz,
Fedakar öğretmenlerimiz
Diyerek trenlere yük ettiler
Şehirden çok uzaklara gittiler
Yaşam şartları kadar ağır bavulları
Kitap doluydu,kalem
Kurşun gibi...

Kamyonetten bozma minibüsten
Katır kervanına
Karanlık köyler göz kırpıyor
Gecenin sesizliğini bozuyordu
Havlayan köpekler

Anadolu da köyler anakucağı
Toprak damlı kerpiç evler sıcak
İnsanım kucak açmış
Her ocakta üç beş çiçek
Yurdu için yetişecek.

Güzün sararttığı ölgün yapraklar
Düşerken toprağın bağrına
Dört çınar
Görmeden köyde bir bahar
Devrildiler dağların bağrına
Yıkıldılar boy boy
Oy anam ooy
Ağıtlar yükseldi minik yüreklerden

Hain düşüncenin kahpe silahı
Kin kustu kan kustu
Mürekkepten kan Dicle'ye aktıda
Yeniden mayalandı topraklar
Boy verdi körpe çınarlar
Bire bin
24 Kasım da...