24 Kasım Ve Altmış Dokuz Yaş

24 KASIM VE ALTMIŞ DOKUZ YAŞ

Kış şarkıları söylerken sararıp dökülen yapraklar
Takvim yaprağında yaş altmış dokuzu gösterdi.
Yaş yetmişe merdiven dayadı, artık kış titreyişleri
Bu son mevsim yaşlılıktır, soğuk ıslık çalıyor rüzgâr
Yarıya inen bayraklar gibi hüzünlü gönül esintileri…

‘Umut asla sönmez’ bilinciyle kışa hazır olmak
Pencereden sızan güneşe, balkondaki çiçeğe
Sevgiler sunarken zıtlıklardan sevinçler bulmak
Sözcükler nakışlayıp şiirler yazıp da aşka, sevgiye
Gönlü karartan sayrılıkları, her şeyi güzel kılmak…

İstanbul’da yaşı eskittiğim bu yaşam yolundan
Bedenim artık anneme benzer gibi görünüyor
Güneş sarısı, ışıltılı sandık içine sığmayan anılar
Dikenli yolların, sarp yokuşların aşımı, üstesinden
Geldiğini yenilese de us, yaşlılık kapıya dayanıyor…

Her sabaha güneş doğmaya devam ededursun
Sevmeyi öğrenmenin ilahi gücü, sonrası bilgelik
Kendimizi sevme gerçeği ve varoluşla akan zaman
Son mevsimi boş ver, yarından daha gençsin bugün
Yürekte aşk varsa, tutku yandırıyorsa sonsuz güzellik…

Bu yaşam yolunda acının tatlıya dönüşü, farkındalık
İnsanlığın nefesinde, aydınlığın sesinde güneş ötesi
Yaşamaya dirençle, yürek şarkımızı söylemek sıcacık
Gerçeğin ateşinde pişmek, yaşamın her mevsiminde
Yaşama arzusu ne güzel ne güzel yetmiş yaş arifesi!...

Gülşen Şenderin

*24 KASIM TÜM ÖĞRETMENLERİMİZİN BU ÖZEL GÜNÜNÜ CANDAN KUTLARIM SAYGILAR*