24 Diyarı Cemşit Semahı Şiiri - Ahmet Yo ...

1/:
Sanırız ki,
Teslim olan tutsak olur,
Ki öyledir harbin sonunda,
Ya aşk yolunda? ...
Biz ki aşkın ve ışk'ın kuzularıyız,
Mızrap mızrap meleşiriz, durup kıyısına Fırat'ın.
Üzerimize ağan cemşit ilinden yağmurlu bir buluttur,
Döne döne sığınırız gölgesine her damlanın.
Yıldırımlar günü evirir zifirler zamanına,
Biz kaçarız ışık cenahına pervane olup...
***
Issız doruklara oldum olası vurgunuz fi zamanından beri,
Ve de çölün gözüne sürmüşsek atımızı,
Bilin ki yan yanayız deniz ve kum ile,
El ele yanmadayız Ker ve kir ülkesinini tandırlarına.
Uzağımızda kırk konaklık meclisi kırklar,
Bir karışlık mesafede ise oturmuşlar harici taifesi...
Bilin ki ey Ker ve kir vilayetine giden yolcular,
Her ölçü bir batman çekmez diyarında sıkletin,
Belki de bir ok atımıdır gayyanın nişangahı.
Şu yanımız gökse maviye yakın durur sevdamız bizim,
Ve yeşil çayırlıklar ortasına kurulur gayya.
Bu yanda selama duransa,
Ağır aksak dağlara direk olan kahırgam omzumuzdur,
Ve üzerimize ağan cemşit ilinden yağmurlu bir buluttur ki,
Ya yağar aydınlık tarlalara kaderi üzre,
Güneşi kapatır ya da iştahsız yürek penceremizde perde.
Dolup dolup boşalır dört bir yanımız durağan ölülerle,
Bizse kaçarız ışık cenahına pervane olup...
***
Son akşamdır ki hüzünlerden bir hüzün emzirir,
Yetim diyarlar gurubunun kızıllığı kanımızdan yemlenir.
Ardınca sarışın bir türküye dalar gök ve yer,
Belki de yıldızların yan yatımı onlarca şehadettir,
Rahatlayan kalbimiz kızılca kıyamet yeridir o an,
Rahatlayan artık kalbimiz değil biziz,
Üzerimize ağan cemşit ilinden yağmurlu bir buluttur,
Her damlada belirir nokta nokta izimiz.
Dercolup tekerlekler tek eksene bağlanır ustasının elinde,
Zifiri bir maşlakha bürür arzın arsız yüzünü,
Biz kaçarız ışık cenahına pervane olup...
2/:
Bizimkisi bin yıl süren cebel yolculuğudur dolanır başımız gibi,
Bir korkunç yalnızlık alır muhayyilemizi,
Vurur burgaç olan sulara ateşin kapısında,
Üzerimize ağan cemşit ilinden yağmurlu bir buluttur,
Omuz başlarımızı kopartansa kevkeblerin elleri...
Kor ateşler yakan yıldırımlar sağılır canhıraş,
Üzerimize abanan Ker ve kir ilinden karanlık bir kurttur,
Ki Azrail olup suları katrana keser,
Biz kaçarız ışık cenahına pervane olup...
***
Beynimizden gönlümüze el sallar son süvari,
İpekten bir yol çizer karanlığı yararak aslan yeleli şimşek,
Bent olur taşkın yüreğimize bolattan kantarmalar,
Dolup dolup boşalır iz ize turna katarlarına ilmiklenerek,
Sellerimizi tutansa kabaran topraktır altımızdan,
Ümeyye oğulları kovalar sevdamızın nazlı kızını,
Üzerimize ağan cemşit ilinden yağmurlu bir buluttur,
Biz koşarız ışık cenahına pervane olup...
3/:
Biz her haziranda ışık cenahındayız,
Daima pervane olup girdaplanırız aşkın gözüne,
Kokumuzu saçtığımız yollarda ıtırlar atar boy boy,
Sevdamızı kovalayanlar kıyameti olur kızılcaların...
Üzerimize ağan cemşit ilinden yağmurlu bir buluttur,
Ker ve kir ilindeki tüm turnaların,
Düşmanı kurttur ya,
Dostu umuttur...