239 HAC Günleri

Beytullaha geldim ben, sevap torbam yarıydı
Doldurup dönmek için uygun gün göremedim!
Hakkın rahmeti sanki, metafında darıydı
Üşüştüler hep birden, içeri giremedim...

Biri vurdu omzumdan, biri çekti kolumdan,
Hep bağrışıp durdular, sağımdan ve solumdan!
Kâbeyi öpecektim, yeri öptüm zorumdan! ..
Hacer-ül esved e hiç, yüzümü süremedim...

Arafata çıkmadan haccıma niyet ettim...
Yetmişiki milletle yolda ünsiyet ettim.
Dostlar da gelsin diye, kalpten vasiyet ettim
Haccı bitirdim amma, sırrına eremedim...

Arafat günü geldi, gittim de sabahladım.
Müzdelifeye doğru ne ah, ne de vahladım.
Cemerata taş attım, sol gözünden mıhladım!
Hedefi gördüm lâkin, şeytanı göremedim...

Her sefer yedişer şavt, döndüm Allahım döndüm
İçerim hep yandıkça, zemzem içerek söndüm.
Lebbeyk telbiyesiyle her dem Allahı andım,
Belim kırıldı benim, ayakta duramadım...

Tavaftan etkilendim, ayaklarım dolandı...
Gönlüm tutuştu benim, gözlerim çok sulandı.
Ellerim hep açıktı, Hakktan yardım dilendi,
Günahım çok mu diye utandım, soramadım...

Safadan taa Merveye, Hacer gibi yürüdüm...
İzarım yere sarktı, sürüdüm de sürüdüm.
İhramdan çıktığımda kuşlar gibi hürüdüm,
Haccın şartıydı ihram, toplayıp düremedim...

Resûle komşu oldum, selât-ü selam ettim.
Medineyle Resûlü tek/bir görünce bittim.
Ey Allahın Resûlü; Şefaatin arzettim,
Ziyaretim ravzana pek kolay varamadım...

Dua:

Çok zor oldu Allahım, haccımı sen kabul et!
Dostun ol Halil gibi, beni makbul bir kul et!
İsmail gibi teslim, Hacer gibi makul et!
Habibin dostlarına, kulunu da dahil et!
Sevap torbamı doldur, ben hiç dolduramadım...

MekkeMedine-25.11.2010

SÖZLÜK:

metaf: tavaf edilen yer.
ünsiyet: dostluk, ahbaplık...
Müzdelife: Arafat ile Mina arasında mukaddes bir yer.
cemerat: büyük, orta ve küçük şeytanlar.
izar: ihramın alt parçası