23 Ya Nakaratı Koparsa Aşkın

1/:
Benim vurgunluğum nakaratların alımlı simetriğine…
Çünkü yeknesak rahvan sekişidir gazellerin nakarat …
***
Ne zaman bir nakarata takılsa ayaklarım,
Aynaların karşısında yitip giden benleri anımsarım,
Bakınca Karacaoğlan’ın türkülerine,
Bir sabah öncesinde mahmur camlar ardından.
Suretteki estetiği seyretmenin de bir bedeli vardır bilirim,
Veysel’den nakarat duymanında bir başka hazzı inanırım ki.
2/:
Benim vurgunluğum nakaratların alımlı aritmetiğine…
Bilirim ki nakarat, yeknesak rahvan sekişidir gazellerin…
***
Ela çölde güzellerin gözlerine sürme, ne de yakışır,
Bir de hüzün açmış gül renkli gözyaşı tabii ki,
Su ve kadeh iki kardeş gibi dursada karşımızda,
Zindan ile mahkumdur aslında sakinin elindeki.
3/
Benim vurgunluğum nakaratların alımlı simetriğine…
Nakarat, yeknesak rahvan sekişidir gazellerin…
***
Yaşamın tekrara düştüğü yer sıkar da mevsimleri,
Mesnevi'deki beyitleri tekellüm etmek dile haz verir.
Şimdi alt dudağına değebilmek için neler vermezdi şiirimiz ey dilber,
Duruyorsan masamızda bir kase ışık ve sarışın dolunay sinisi misali,
Bil ki gerçekte içilmemiş bir rüyadan arta kalan nakaratsın,
Varsın yansın o rüyaların sabırsız dörtlükleri,
Yeter ki nazlı nakaratları yoksul yüreğimize sınırsız miras kalsın.
4/:
Benim vurgunluğum nakaratların alımlı estetiğine…
Vallahi de nakarat, yeknesak rahvan sekişidir gazellerin…
***
Yağız yüzlü ve mavi yeleli atlar yürür tertip düzen içinde bu saatte,
Belli ki Karanlı Üveys yurduna dönülmez bir akın vardır toynak toynağa.
O halde bizler neden buradayız anlamakta güçlük çekerim,
Anladığım odur ki biz, belki de nakaratları ciğerden sevmemişiz,
Ve son saat geldiğinde bir başka ilk saatin başlarındayız,
Bilmemişiz zaman kaç, mekan nere?
Ol nedenden işte şimdi gözyaşının eyvahlı nakaratındayız….