Sisli bir istanbul akşamında
Karbonmonoksit patlaması da olabilir.
Dalgalarla sallanan bir vapurdayım.
Yetişme telaşı içinde biryerlere yolcular,
Soğukta manzarayı seyreyleyende var,
Ellerini peteğin başucuna emanet eden de.
İnsan vapura tek binince alır,
Kirli peteğin kokusunu.
Aşıklar alamaz o kokuyu.
Aşk, sadece bir kokuya hapseder burnunu,
Gözlerini bir yüze,
Adımlarını bir sokağa.
Aşk, Rıhtımın semttinde,
Denize çıkmayan tek sokağa hapseder seni.
Ev sahibi benim ama başka misafir var o evde.
Eski halim sevdi seni ,
Yeni halim sana borçlu.
Kayıt Tarihi : 8.2.2025 22:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!