Kahvaltı Sofrası Şiiri - Bekir Özcan

Zengin kahvaltı sofrası açıldı ey! Can koş
Hele yanında canı cananlar olursa ne hoş
Dostum; ırmak ve denizler gibi yerken coş
Gez, gör, ye, iç, şükret; bu dünya zaten boş

Zengin bir kahvaltı sofrası ortada
Can dostlar candan patlattı kahkaha
Bazısı istifini bozmadı bir baksana
İştahla çok derin daldık biz sofraya

Zengin sofrasında bir eksik; kuştan süttü
Nefis ne var ne yok değirmen gibi öğüttü
Kapı zili soygun varmış gibi birden öttü
Kalkarken can dostun biri çayları döktü

Bitti kahvaltı yapıldı dua okundu Fatiha
Tiryakiler oh! Çekerek yaktı birer sigara
Anlatıldı neşeli, nükteli fıkra üstüne fıkra
Kahvaltı mekânı döndü sanki fıkra sofrasına

Arkadaşlar kahvaltı sofrasında şiir istedi
Ama kahvaltı yerine şiir yenmez dendi
Ziyafet sofrasına hemen de ilham geldi
Sabah kahvaltısı bu şiirle birlikte yendi.

Çok iştahlı can dostlardan yoktu biri
Olsa idi, mutlaka verirdi yemek tarifi
Birinin aklına geldi bir temel fıkrası
Gülmekten söyleyemedi bu da işin şakası