Seni tanıdım;
Bakışlarında vuslatın neşesi.
Gözlerinde umut,
Gözlerinde bahar,
Gözlerinde sıcacık bir anlam var.
Seni tanıdım;
Hayat, yanında hep ilkbahar
Umurunda değil insanın
Sel mi olmuş, afet mi var?
Seni tanıdım;
Apak yüreğinde bir nefes sevda,
Alıveriyor insanı benliğinden
Hadi bakalım!
Gel kendine bir daha gelebilirsen! ..
Seni tanıdım;
Kapkara gözlerinde masmavi bir okyanus,
Küçücük yüreğinde koskoca bir gülüş,
Ve uzatamadığım yüreğimden
Kendime dönen
Umutsuz bir iç çekiş...
Kayıt Tarihi : 18.11.2001 20:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oropa Seni](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/11/18/2241.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!