Aşkın sevginin sevdanın ateşinden yandım
Aşk ateşini de ancak sen söndürür sandım
Ah! Bu his ve duygulara ben nasılda kandım
Söndür şu ateşi kurtar beni diyemedim…
Yandı yüreğim ta! Derinden derine yandı
Kesildi nefes bütün duygularım kapandı
Düğümlendi hıçkırıklar boğazımda kaldı
Söndür şu ateşi kurtar beni diyemedim…
Aşkın o ateşinden savruldu kızgın küller
Yağmur gibi yaş akıttı yemyeşil o gözler
Nerede kaldı ebede kadar verdiğin sözler
Söndür şu ateşi kurtar beni diyemedim…***
Borborunbekir-Bekir Özcan
*** Not: 14’lü Hece Vezni ile yazılmıştır.
Öyle bir ateştir ki hasret har etti
Yandıkça şu gönle onu yar bildi
Ellenmez yarama tek merhem idi
O da zalim olmuş gönül neylesin.....Gönül BAĞ
Ey can anla beni ne hallerdeyim
Keder, elem bende, bin suâldeyim
Öyle bir sevda ki kızgın lâvdayım
Gündüzü geceye çevirdi kurban.....Can Abdullah YILDIRIM
Kayıt Tarihi : 1.6.2016 16:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dumanı tütmeden içten içe yanıp eriyip kül olan bir yangındır sevda ateşi ne su söndürür ne köpük olsa olsa sevgi söndürür.Tebrik ederim.
Yakan farkında değil, yanan kendi avazında..
Tebrikler şiiri ve size Bekir Bey..
Gerçek seven 'demez' zaten... Bu, sevdadan vazgeçmek olur.... Oysa seven 'o aşk ateşiyle' yanacağını baştan kabullenmiştir.
Kaleminizi kutlarım Bekir Bey.... Saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (16)