222 Dostla Hasbihal

Nerden gelir, nerelere gidersin?
Bizim semtler sana çamurlu mu dost?
Gözlerinle pek manalı güdersin,
Mahalleniz tümden samurlu mu dost?

Otur şurda, iki kelâm edelim...
Sözlerinden biraz da biz tadalım,
Aynı yönse, beraberce gidelim
Bizim ellerimiz, hamurlu mu dost?

Simitçiden iki simit alırız...
Şu ağacın duldasında kalırız.
Bir de tavşan kanı çayı buluruz,
Sizin sofralar ıhlamurlu mu dost?

Telefonun çalıp çalıp duruyor...
İkide bir ding-donglu gong vuruyor!
Eli eren sana bir şey soruyor,
İsm-i âlin böyle umurlu mu dost?

Giyimin de, kuşamın da güzelmiş...
Maşallah konuşman epey düzelmiş!
Dilindeki pelteklikler azalmış,
Sözlerin hep böyle tamirli mi dost?

Bu kadar da çok konuşma, duyarlar...
Götürürler, nezârete koyarlar!
Bu güzelim kılığını soyarlar,
Yoksa senin evin cemırlı mı dost?

Mevsim biter, bahar geçer, yaz gelir
Güzel mevsim, fakirlere az gelir...
Kıştan önce hazan gelir, güz gelir
Kışın nasıl, evin kömürlü mü dost?

Yaşım geçti, kulak duymaz, göz görmez.
Yürümeye, dizlerim cevaz vermez!
Deli gönül güzel görmeden durmaz,
Bilmem gönlün, uzun ömürlü mü dost?

Antalya-2011/04