Nasıl çökerse kara bulut gökyüzüne
Bende öyle çöktüm yeryüzüne
Bu gece bulutsuzdu gök yüzü
Nasıl konuşmak istemiyorsam ölesiye
Sessiz sedasızdı yeryüzü
İşte saat 12 yi geçti
Ömrümün 22 si bu günü seçti
Gecenin sesi benim sessizliğimle birleşti
Hani derdim ya
Her nefes ölüme bir adım
22 sine kaç nefes saydım
Bu yaşam kırıntısına
Nasılda muhtaç kaldım
Bazı sevgiler yaşadım
Bazı ayrılıklar
Geçip giden 21 ine basarak adım adım
Cebimdeki kiralık dünyayı bu geceye sattım
Kalk dedim yüreğim gidelim
Tut çocuk elimden
Tut ki birlikte büyüyelim
Tut ki birlikte ölebilelim
Bir sen kaldın içimde
İçimden geç ki
Bu rüzgarı hissedebileyim
Öylesine es ki
Yeni bir yaşa basabileyim
01.06.06
Saim ErgülKayıt Tarihi : 3.10.2006 01:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Saim Ergül](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/03/22-si.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!