*22 Nisan Günleri Çocukluk Bayramı Olsun ...

AH GÜLÜM AH BİZDE TEKRAR ÇOCUK OLABİLSEK DEİL Mİ? :)) SEVGİLERİMLE KUTLUYORUM..

Çok güzel bir teklif... Gerçekten dünyanın tüm sıkıntılarından bir süreliğine de uzaklaşmak için çocuk olabilsek keşke derim ben de.

Ancak Savaşı, ağlamayı, ağlatmayı, birbirimize kazık atmayı, üç kağıtçılığı, ihaneti, düşmanlığı, kini,nefreti unutmak; birbirimize aşılamamak için çocuk olmaya gerek olmasa ne iyi olurdu derim.

Kadir Tozlu

Çocuk kalbimizden gelen sevgi kahkahaları dünyaya yayılsın, Gelin çocuk olalım

işte sadece burası bile konuyu anlatmış...tebrik ediyorum böyle güzel ve manidar bir çalışma için...tam puanım panonuzdadır...saygıyla..._dejavü_

ÇOK TEŞEKKÜRLER DİLŞADE HANIM. ALIP ÇOCUKLUĞUMA GÖTÜRDÜ BENİ YAZINIZ. BİRAZ TEBESSÜM BİRAZ DA HÜZÜNLE GÖZÜMÜN ÖNÜNDEN GEÇTİ O YILLAR. KEŞKE DÖNEBİLSEK ÇOCUKLUĞUMUZA DEMEKTEN DE KENDİMİ ALAMADIM. VE DE 'KEŞKE HEP ÇOCUK KALSAYDIM' DEMEKTEN. MÜSADENİZLE BU ŞİİRİMİ PAYLAŞMAK İSTEDİM...

TÜM KALBİMLE KUTLUYORUM. SELAM VE SAYGILAR...

KEŞKE HEP ÇOCUK KALSAYDIM

Bana,
Küçükken anlatmadılar hayatı,
Söylemediler bana,
Yaşamak için,
Ayaklarım üzerinde durmak için,
Cambazlık yapmam gerektiğini…
Ben küçücük yüreğimle,
Bir an önce büyümek isterken,
Çıktığım şu hayat yolunda,
Her virajda bir durak,
Her durakta bir engel,
Ve her engelde,
Bir darbe olduğunu,
Öğretmediler…
Sendeleyip düşeceksin,
Bazen yıkılacaksın,
Ya kalkacak,
Kaldığın yerden devam edeceksin,
Ya da her yıkılışta,
Gün be gün kopacaksın hayattan,
Demediler…
Bana,
Küçükken anlatmadılar,
Hayatın bu kadar zor olduğunu…

Bana,
Küçükken anlatmadılar insanları,
Söylemediler bana,
Herkesi kendim gibi zannetmememi,
Beş parmağın beşinin bir olmadığını,
Ve herkese güvenilmeyeceğini…
İnsanların çiğ süt emdiğini,
İhanetin insanlar için var olduğunu,
Dünyada yaratılıştan beri,
Yalanların,
Dolanların olduğunu,
Öğretmediler…
Kandırmalar içinde yaşayacaksın,
Her şeyi gerçek sanma,
Ne sahte yüzler,
Ne riyakâr gözler,
Tanıyacaksın,
Ve tanıdıkça,
Ya sen de onlar gibi olacaksın,
Ya da insan olduğundan utanacaksın,
Demediler…
Bana,
Küçükken anlatmadılar,
Bu dünyada ne insanlar olduğunu…

Bana,
Küçükken anlatmadılar aşkı,
Söylemediler bana,
Aşkın mutluluk getirmeyeceğini,
Düştüğüm her aşkta,
Yüreğimde yepyeni bir yara açılacağını,
Her yarada dayanılmaz bir sızı,
Ve her sızıda, canımdan bezeceğimi,
Öğretmediler…
Her aşkta,
Hasretlerin dağlar kadar olacak,
Yüreğin yangın yerine dönecek özlemlerinden,
Ve de en önemlisi,
Aşkın bir adı da ihanettir,
Her aşk da,
Ne ihanetler tanıyacaksın,
Ne aldanmalar göreceksin,
Sevdiğin için,
Taptığın için,
Ne büyük pişmanlıklar duyacaksın,
Yine tek kalacak ve yıkılacaksın,
Demediler…
Bana,
Küçükken anlatmadılar,
Aşkın aslında iki kişilik bir yalnızlık olduğunu…

Bana,
Küçükken büyümeyi öğretmediler,
Büyüdükçe acılarında seninle boy verecek,
Demediler…
Keşke hep çocuk kalsaydım…

çocukluğum adlı şiirimin sonunda şöyle demiştim.

İstemeden büyüdük budur gerçek felaket
Zaman geçti gidiyor önümüzde nihayet
Bir mucize sonucu imkân olursa şayet
Tekrar geri dönmeye razıdır çocukluğum

evet geri dönmesini ben de isterdim o da ister mutlaka , ama hayalden öteye geçmiyor ne yazık ki. güzel bir yazıydı, teşekkürler verdiğin gülümseme için.

sahi, çocukluğumuzdaki masumiyet mi yalancı? yoksa büyüdüğümüz zamanki mi? hangisi? ya biri ya öteki... başkası olamaz. demek ki ortada bir çelişki var!
hani sık sık çocukluk günlerimize gidiyoruz, çocukluğumuzu özlüyoruz, hasret çekiyoruz ya. o saflığı, o içtenliği, o açıklık ve şeffaflığı...
kutlarım. elinize sağlık. selam ve hürmetlerimle.

Dilşade Güngör hanım
çocuk olalım keşke dönebilsek salıncak sallanıdık
yılllar önce bebeğim şenizle her hafta kurtuluş parkında salıncak sallanırdık kuçuk hanımla çocuk olurdum ama şimdi büyümüş salincak sallanmakta hayallerde kaldı bu metinle yıllar önce yaşantıyı sizinle paylaştım teşekkür ediyorum