IV. Murat Cuma namazını kılar,
Fatih Camii’nin avlusuna çıkar.
Bir aklıevvel kalabalıktan çıkar:
Hünkârım diyerek bilin ne yapar!
Padişaha sarılır ve hemen elini öper.
Aralarında şöyle bir konuşma geçer:
Ben senin kardeşinim bir ana-peder,
Devletlûm beni tanımadın mı der.
Nereden kardeşim oluyormuşsun benim?
Babamız Âdem; annemiz Havva bizim.
Evet! Anladım! Tamam, ben de bildim.
Söyle bakalım, ne istiyorsun kardeşim?
Bir kese altın verir misin benim için?
Vezire işaret ederken verilmesi için;
Meczuba doğru eğilir şöyle demek için:
“Diğer kardeşlerine söyleme Allah için.”
İstanbul, 05.06.2006
Hasan KarahisarKayıt Tarihi : 6.6.2006 19:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)