22-) Bahtiyarım Şiiri - Emirhan Tankoş

Mor menekşeler açmış,
Göğü maviler kaplamış,
Evlere ışık süzmeleri dalmış...
Sonu sen olan yollarda,
Mutluluklar çiçek açmış.

Aklım gözlerinde,
Yüreğim yüreğinde,
Gözlerim güzelliğinde kalmış.
Bakıyorum aval aval,
Ve heyecanlı bir tebessüm eşliğinde,
Sonu sen olan yollara.

Her zerresi sen kokan,
Ruhuma ilaç olan,
Ve aklıma, düşlerime seni sokan,
Gülleri ekiyorum her gece.
Gecemi gündüzüme katmışım.
Gözlerimi yollara dikmişim.
Sesine hasret penceremin kıyısında beklemişim.
Gölgene kırgın seni aramışım.
Sonu sen olan yollarda,
Sensizliğe kalmışım...

İçimi, bekleyişlerimi, sana olan hasretimi döktüm,
Sonu sen olan puslu yollara.
Ben gözlerimdeki hasret yaşlarını,
Yokluğunda çoğalan acılarımı,
Gelişini beklediğim onca yılın kırgınlığını döktüm.

Yüreğimdeki esaret ağır bir müebbet,
Gülüşünün yokluğunda büyük bir eziyet,
Dayanması zor bir hezimet,
Gözlerimdeki akan yaşlar büyük bir felaket oldu.

Sonu sen olan yollarda seni beklerken,
Bir gece daha gündüze demir attı.
Gözlerim pencere kıyısında daldı.
Aklım yine sende kaldı.
Hıçkırıklarım ağıt ağıt dağıldı.

Öylece bakıyorum hala yola
Ne bir meltem geldi,
Ne bir kuş geçti.
Sadece derin yalnızlıklar ve ben kaldı geriye...

Yummuşum gözlerimi akıbeti belli olmayan sessizliklere,
Korkuyorum açmaya, korkuyorum bekleyişlerimin amaçsız kalışına.
Yine de ses seda yok.
Yine göremiyorum gelişine dair en ufak bir ipucu.
Ve artık çekiliyorum onca yıl beklediğim o pencerenin kıyısından,
Onca göz yaşının limanı olan o kıyıdan,
Hıçkırıklarımın yuvası olan o kıyıdan.
Bir daha geri dönmemek üzere,
Vazgeçiyorum...

Gidiyorum artık bilinmez uzak diyarlara,
Ne geçmişteki bu yer ne de yolu hatırlamamak üzere,
Çıkıyorum bu evden.
Arkama bir an olsun dönmeden,
Geçmişi bu evde bırakarak gidiyorum.

Aklım hala yolda,
Ruhum hasta,
Yüreğim buruk,
Sözlerim acı dolu,
Gidiyorum...

Gidiyorum gitmesine de
Son bir elveda diyemeden vazgeçmek koyuyor,
Korkuyorum bir elveda için dönüp bir daha vazgeçememekten.
Cesur olan yüreğim şimdi korkak oldu.
Kaçmak istiyor uzaklara,
Hatırlamak istemiyor geride kalanları.

Artık koşa koşa uzaklaşıyorum geçmişimden,
Arkamda derin bir ses patlak veriyor anlık,
Tanıdık ve özlem duyduğum bir ses vuruyor kulaklarıma.

Dönmek istemiyorum geriye,
Yanılmaktan korkuyorum bir kez daha,
Ancak yine başarısız oluyorum.
Ve dönüyorum...

Döndüğüm gibi kuşatıyor gözleri ile beni,
Teslim oluyorum onca geçen zamana rağmen.
Koşup sarılıyor boynuma,
Özlem dolu geçen yılların ardından,
Bu beni kavuşturuyor saf bir mutluluğa.
Bahtiyarım...
2018