01.04.1957 / MANİSA- Selendi (Yeşil Mahalle)
215- ANLATAMAZSIN
Anlatamazsın,
Işığın aydınlığını, amaya,
Seslerin tınısını, duymayana,
Gözyaşının, ruh damlası olduğunu,
Hissiz, duygusuz, hiç anlamaz,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta