21. Yüzyılda Üşümek Şiiri - Rüştü Uslu

Üşüyorum,
Güneş'in karşısında,
Ateşin yanında,
Üşüyorum.
Haykırışların arasında
sessizlikten üşüyorum.
Kalabalıkların içinde
yalnızlıktan üşüyorum.
Üşüyorum işte...
Çıplak değilim,
montum üstümde,
Eldivenim elimde,
Param her zamanki gibi cebimde,
Küreselleşen şu dünyada,
İçimi ısıtmayan bir şeyler var benim.
Ne desem?
Güneş mi?
Ateş mi?
Kül eden şeyler
Isıtmıyor beni.

Bilmem ki,
Sormak lazım:
Bu çağda da üşür mü ki insan?