2014 Soma Şiiri - Sebahattin Kömürlü

daha sonra,
daha sonra mı kaldı
daha sonraya..

dizildi tabutlar yan
yana.

tarlada,
ekin mi zannediyorsun,
yoksa,
bu kadar ucuz muydu
can,
bu can pazarında...

bir ana haykırıyor
"vurdukça vuruyorlar"
bir
baba
gözü yaşlı,
çocuklar, çocuk
çocuklar
çocuklar çocuk.
çocukların çaresizlikleri
çocuksu...

fıtrat
fıtratsa,
bu fıtrat,
fırlatıp atılmak mı yoksa,
Allah mı yazmıştı bu fıtratı.
fıtrattan mı patladı vatandaşın yüzüne başbakanın tokadı.

tekmelenen halk,
da
fıtrattan mı yiyordu kafasına tekmeyi.

dolduruldu,
diri mezarları
diri diri.

"bir tatlı ölüm" dü bu.
ölümün en tatlı sı.

şu
fıtrat denen fıtratı,
bir doğru anlatan çıkmadı.

saldılar papaz kılılı yaratıkları
meydana
dediler:
"şehitler cennete giremezler ha"...

ütülü gömlekli,
bakımlı sakalları,
bu ülkenin bakanları,
"hastayım"
diyordu bazıları.

ama
doldurmuşlardı zamanınında kutularını.

şimdi,
bütün uğraşları,
günü kurtarmaktı.

nasılsa,
alışmış vatandaş,
en çok beş gün sürüyordu...

alın yazısı,
acının acısı...

"affet hesabına toplanacak yardım paraları"...
zaten,
para lafı
onlar için en kutsal olan laftı.
"analarını bile satarlar"
para varsa ucunda.

bu
uğurda
ne paralar buharlaştı.
toplanan affet paralarının bir kuruşu
hala dağıtılmadı.
ama,
tüm mezar taşları
lanet okuyor.

bu düzeni kuranları,
"Allah'a hesap veririm" diyen alçakları
bilsinler
bekliyor
en yüce yargı....