2014 Sevgilim Şiiri - Abdurrahman Güleç

Bilmiyordum
Sevmenin bu kadar güzel
Aşkın yakıcı olduğunu
Bilmiyormuşum anlamını
Seni seviyorum demenin
İlk bahar hiç bukadar güzel olmamıştı
Erikler hiç bu kadar güzel çiçek açmamıştı
Yeşil hiç bu kadar yeşil olmamıştı
Yazik bunca güzel şarkıdan habersizmişim
Meğer ben bülbülü hiç sevmemişim
Gül görmemişim hiç
Dikenini bilmemişim
Hiç kahve içmemişim
Uykusuzluğu kahveden bilmişim
Gözlerinin kahvesini içince öğrendim
Ben hiç sevmemişim

Senden önce

Hani ısıklar sönüverir ya
Gecenin en olmadık yerinde
Kalakalırsın öylece orta yerde
Düşer gökyüzün sulusepken
Üşürsün ta içinde
Donar dilinde sözcükler
Sığamazsın koca dünyaya
Kendi defterini kendin dürüp
Bürünürsün yalnızlık kefenine
Dört duvar bir kağıt ve bir kalem
Kağıt solar, kurur kalem
Öümüne yas tutar
Duvar

Bilmiyordum
Hiç sevgilim olmamışki
Senden önce hiç yaşamamışım
Bilseydim; korkmazdım
Gözümü kırpınca yok olacağından
Bir an sesini duymasam
Titremezdi yüreğim korkudan
Böylesi çağlamazdı gözlerim coşkudan
Tıkanmazdı boğazıma nefesim
Tükenmezdi sigaram
Dumanı dolanmazdı boynuma
Kederin dibine vurmazdım
Zirvesini bilmezdim mutluluğun
Dolanmazdı dilim
Bilirdi gideceği yeri sözlerim
Gece beni bilirdi ben geceyi
Güneşi bilmezdim
Anladım ki hiç sevmemişim

Senden sonra

Geldiğin gün benim doğum günüm
Seninle açtım gözlerimi hayata
Dün yok, evvel ki gün daha öncesi
Sıfırlandı zaman
Bu aşka düştüğüm an
Biliyormusun,
Hayıflanırdım yıldızlara
Annesine sarılan çocuğa
Yavru kediye bahçedeki dometeslere bile
Artık benimde bir güneşim var
Bir yolum var artık gitmem gereken
Yolumu aydınlatan ışığım
Bir an içinde dört mevsim
Uğruna yaşamayı seçtiğim aşkım
Hamdolsun seni yaradana
İyi ki geldin dünyama
Biliyormusun,
senden öğrendim sevmeyi
sevgilim
Seni çok seviyorum

09.Mayıs 2014 04:21