Beşiğimiz güllü mezar
Sallandıkça sallanırız
Eşiğimiz şükufezar
Allandıkça allanırız
Yaşamakdır ölüm rind’e
Vatanının üzerinde
Kökümüz var çok derinde
Dallandıkca dallanırız
Üç dervişan bizler idik
Dua ettik amin dedik
“Şükür” dedik, şeker yedik
Ballandıkca ballanırız
Görünüyor karşı kıyı
Doldur saki ver rakıyı
Söyledikçe bu şarkıyı
Dillendikce dilleniriz
Yedi dalgalı denizi
Yarar gider yarin izi
Bir mıknatıs çeker bizi
Yellendikçe yelleniriz
Akmayınca tesdi dolmaz
Zor olmazsa bu zar olmaz
Çölüm yansa çalım solmaz
Güllendikce gülleniriz
Gelsin beni Yunus yusun
Yer sallasın yar uyusun
Zevraki’yi tutmaz yosun
Yıllandıkca yıllanırız
Kayıt Tarihi : 10.1.2012 21:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aşık Akif Timurhan Zevraki](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/10/2012-son-sarki.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)