Bir yaprak düştü ömürden,
Bir kahır döküldü hüzünden,
Bir yığın buhur tüttürdüm maziye çakılmış,
Yarınların azgın doyumsuzluğuna çatılmış,
Bir bitkinlik, bin bir arsızlık yüzünden.
* * * * *
Bir şehrayin hazırlığıdır bir telaş, pürtelaş,
Bin şehir yavanlaşıyor, bir bir yavaş yavaş.
Bin şehla bakışlı daha harcanacak o gün yine satılmış,
Bu günlerin azgın doyumsuzluğuna çatılmış.
Ertesi günün pişmanlığı okunan gözlerinde yaş.
* * * * *
Her gün daha da yaklaşmakta insanlık birbirine,
Yaklaştıkça uzaklaşmakta özler, yüzlerin yerine.
Yalnızlık sızlanmaları eritmez olmuş özleri,
Kalabalıklar arasına sıkışmış zincirin acıtmayan izleri.
Bu günün izleri yerleşmiş, aynılığın aynadaki gölgelerine.
* * * * *
Son yaprağı kopardım takvimden,
Ve on yıl ileriye sardım zihnimden,
Bir günlük güneş (ç) aldım tam zevalden,
Bir günü de ödün(ç) aldım ezelden,
Ve bir yığın huzur büyüttüm hayalden,
Tam Küçük kıyametimin koptuğu yerden.
ahmed emin fidan
12/12/2012 / ünye
Not: Bu şiirin gerçek başlığı, "2012'nin Kıy(a) meti" dir. Sistem kabul etmediğinden başlık sistemin gerektirdiğine göre uyarlanmıştır.
Ahmet Emin FidanKayıt Tarihi : 23.12.2012 19:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
12/12/2012 tarihi ziyan edilemezdi, bu gün her ne kadar MAYA takviminin kıyamet günü olmasa da, bu yıl kıyamet yılı oldu sanki. Kıyamet tartışmaları arasında KIYMETler unutuldu. Her yeni yılbaşında bin bir umut ile hayaller büyütüldü, Yılbaşlarındaki çılgın ve izansız benzeşen eğlenceleri insanlığa dair farkılılıkların kıy(a) metlerini koparmakta. Bu tezatlığı ahmed emin fidan kendi kıy(a) meti kopmadan dile getirmek istedi. Hepsi bu işte.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!