İnsanlar,
Her geçen gün,
Her geçen yüzyıl;
Daha da büyüyor,
Yüceleşiyor..
Dünyamız,
Her geçen gün,
Her geçen yıl
Ve de her geçen yüzyıl;
Daha da küçülüyor
Cüceleşiyor..
Istanbul,
Her geçen gün,
Her geçen yıl
Ve de her geçen yüzyıl;
Daha da devleşiyor,
Çirkinleşiyor..
Bütün kent’lerde
Ve ülkelerde
İnsanlar çoğalıyor;
Dünya
Yavaş yavaş ufalıyor,
Ufalıyor,
Su kayboluyor,
Enerji tükeniyor,
Hava bulanıyor,
Sanki
Dünyamız batıyor..
Nihayet,
Sevimli mi - sevimsiz mi
Yeni bir dünya’nın
Geldiğini;
Kimse
Ama kimse anlamıyor.
Kayıt Tarihi : 21.5.2015 16:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necdet Evliyagil](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/21/2000-yili-nin-siiri-ve-istanbul.jpg)
TÜM YORUMLAR (3)