İki bin yıl önce
Roma da bir arenada
Delilerin alkışları arasında
Gladyatörüm
Ben ve beş aslan
Kaplan gibi olsam da
Tozlara bulansam da
Gücüm tükeniyor
Yüzlerce pençe
Binlerce diş yarası
Öldürmüyor beni
Aksine
Gücüme güç katıyor
Şah damarıma gelen pençe
Yıkıyor
Bir anda
Akan kanımda boğuluyorum
Dalgalar vuruyor beni kayalıklara
Paramparça oluyorum
İşim bitiyor
Aslanlara yem oldum
Hayattayken değerliydim
Gömüyorlar kimsesizler mezarlığına
Kimsesizdim
Hepten kimsesiz oldum
Nelere şahit olmadım ki
İki bin yılda
En güzellere, en çirkinlere
İyi ki ölmüşüm
Daracık ta olsa kabrim
Geniş sizin dünyanızdan…
Kayıt Tarihi : 27.7.2008 11:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Karamanlı Aşık Çağlari
Sevgi ve selamlar
Hüseyin Varyeter
TÜM YORUMLAR (5)