Ağlama bebek sus ne olursun
Feryatlar acılar dinsin
İçimizde sönmeyen sevgi umudu tükendi,
Sesler boğuk
Uzanmış yığınlar, yatıyor...Soğuk.
O gün
Sevgi dolu yürekleri yıktılar birer birer
Ölümün karanlığıyla kardeş siyah karanfiller
Kimi ağlıyordu, sesleri boğuk;
Uzanmış yığınlar yatıyor...Soğuk.
Neydi o bir avuç insanın suçu ?
Günahsız olmakmıydı ? sevmekti belki,
Önce çocuklar öldü, karabulutlar kapladı gökyüzünü
Felaketin adı NAGAZAKİ.
O gün
orada sevgiyi yokettiler
Çatlamış topraklarda açmıyor güller
Koşamadı nice insan umutla yarınlara
Önce Çocuklar öldü, karabulutlar kapladı gökyüzünü
Felaketin adı HİROŞİMA.
Kayıt Tarihi : 28.6.2000 04:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!