200-Kâbe Önünde Şiiri - Bekir Özcan

Korku ve heyecanla Kâbe önünde
Boynu bükük mahcubiyet içinde
Bir suçlu ve günahkâr halimle
Süklüm püklüm durdum el pençe

Bütün günahlarım geldi gözüm önüne
Söz geçiremedim bir türlü hislerime
Ne olur yapma dur diyordum hayalime
Suçlar itiraf ediliyor her şey göz önünde

Çok utanıyordum, bakamıyorum
Kutsal mübarek Kâbe’nin yüzüne
Kalp ve ruhum oldu lime, lime
Gözyaşları siyim siyim aktı yüzüme

Titriyorum kalmadı derman dizlerimde
Yığılarak kapandım secdeye bu hislerle
Şefkati merhameti sınırsız olan Rahime
Sığındım sonsuz merhamet sahibine

Yücelerin en yücesi Allah'a, ettim müracaat
Başka hiçbir kapı yok, kime edelim münacat
“Sen hem affedicisin, hem de affetmeyi seversin”
Affını bekler bu insan olan, şu küçücük kâinat

Borborunbekir