Artık bir umut yaşam mevsimi
Bir yağmur yağar başıma
Bir de donuk düşlerim var
Hayat denilen ızdırap
Her yanımda bitkin ve harap
Yorgun gülüşlerim kayıp simalara
20 yıl yanıp karışıyor dumanlara
Sanki her gün bir son gibi
Gözümde yok ne ölü ne diri
Kaybolmuş huzurum ellerimden
Ben ki bıktım kendi kendimden
Öylesine ağırdır ki bu zulüm
An itibariyle 20 yıllık sürgün…
Kayıt Tarihi : 1.5.2021 00:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!