Rab’bin verdiği nefsi, zulüm için kullanma,
Ruhun bağımsız değil, nefsine hiç aldanma…
Rab’bimizin yolunda merhamet gerekiyor,
İçindeki vicdanla, Rab’bim Hak biliniyor…
Zalim Hakk’ı reddedip, Rab’be isyan ediyor,
Mahlûkat tanınmıyor, zulüm destekleniyor…
İsyan eden günahkâr, hakikatten anlamaz,
Vicdan çiğnetilirken, merhametten hoşlanmaz…
Acımadıklarından ki eksiltiliyorlar,
Köpekler azalıyor, artık pek kalmadılar…
(2014)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 24.8.2014 00:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!