Ne çabuk büyüdün oğlum, ne kadar hızlı geçti seneler
Daha dün gibi oysa eğilerek ellerini tuttuğum günler
Her gece masallar anlatırdım sana kahramanı sen olan
Şimdi fotoğraflar var sadece o yıllardan hatıra kalan
Bu devran böyle dönüyor, dünyaya gelen büyüyor
O zamanları anınca boğazımda bir şey düğümleniyor
Ne kadar gitmek isterdim geriye, çocukluk günlerine
Koşturup oynardık seninle çayırlar üstünde yine
Hayat geçip gidiyor, bir günü bile yerinde eyleyemem
Bundan sonrası için Mevla’nın ne yazdığını bilemiyorum
Belki ileride dilim dönmeyebilir, o vakit söyleyemem
Rabbimin armağanı canım oğlum, seni çok seviyorum…
05/12/2020, Kocaeli
Murat HoşözKayıt Tarihi : 5.12.2020 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!