Rüyaların peşindeyken, sus! Duymasın kimseler.
Kelimelerin cenaze namazı kılınmış bilmezler.
En sade haliyle, nahoş, sev beni...
Gölgen karışsın yalnız adımlarıma
Topuklarımın sesini duymanı isterim, miraca yükselirken ikimiz.
Bazı kemiklerinin teninde yarattığı o boşluk,
Tam olarak oraya gömülmek isterim öldüğümde...
Saçların diyorum, hani kısalı uzunlu, toplandığında...
Bırak, dağınık kalsın!
Şımarık bir çocuk ol yalnız gecelerimizde ve hayatın bize uzattığı kirli ellere rağmen beraber unutalım insanları yağmurlarda.
Ahh çocuk! İliklerime kadar ıslanmışım sana...
Kayıt Tarihi : 26.1.2015 00:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!