20 Rüya:0757. Ehramın Gölgesindeki Yarış

1/:
Bir kıpti kefiyesini bayrak yapar,
Kerpiç örülü kalenin kapısını zorlar ya esmer yüzüyle,
Kendisini barış elçisi sanar ya...
İşte öyle bir hurucun evvelindeymişim...
0757’inci rüyamın cümle kapısı aralanıyordu o dem.
Akşamın tül perdeli alaca karanlığında,
Ben ve sevdalım zifiri geceleri yaşamaktaymışız...
***
Alazlar içindeki firavun bilmem kaçıncı mikenus,
Kayar gibi dışarı çıkıyordu veya giriyordu içeri,
Rüyamın dili sarkıktı bir karış.
Cümle ebu cebelliler uğul uğul yana açılıyordu,
Yarış başlıyordu nihayet ehramın gölgesinde,
Anlaşılan asa ile yasa karşı karşıya...
***
Ortalık yerde ben ve vedaların ezbercisi bir fakir,
Ve fatih’in kılıç hocası macar urban usta,
(Vallaha, “Üstüne yok bu hususta,” diye kafiye uydurmayacağım. Üstelik en uygunsuz vaziyetteki mısrayı konduracağım alt kata. İnanmazsanız inin bir alta. Hatta bir diğer alta atlayın...)
Ve maji ile uğraşan uganda şamanı,
Ve tagor’dan arta kalan hıçkırık kırıkları kalıyorduk.
“Aman Allah’ım, diye mırıldanıyorduk ölü bir lisanla.
Rüyanın en civcivli anını gösteriyordu,
Bu alemin ölçüsüyle zaman.
Daha bir müddet vardı...
Hiddet ise henüz köpürmemişti...
Firavun,
Yasa...
Musa,
Asa...
Derken şahiyi patlattı başlığı pullu Urban usta,
(Ulan diyeceğim anasını satıyım: “Üstüne yok bu hususta,” diye. Ucuzsa ucuz kafiye işte. Ben de ucuz şairim. Kilom kaç para? Topum kaç dinar? Çıkın semt pazarına sardırın beş on tane. Bana ne, bana ne! ...)
O arada nümayişçilerden biri:
“Gündüz niyetine,” demesin mi? ...
Bendeniz ucuz kafiyelerin efendisi Yozgatlıahmet bir yana,
Rüya bir yana...
Bu kez de gerek kalmadı anama...