20 Rüya:0581. Son Bilge Neocon Fukuyama

1/:
Kabus bir baldıran bahçıvanlığıymış,
Ben baldıranmıy mışım? ...
Yoksa bahçıvan mıymışım?
Hiç ama hiç bilmediğim bir diyardaymışım,
Sayın ki Sultan Kabus’un yanındaymışım...
(Ya da hareminde negro ağaymışım.)
***
Kireç gibi burnu,
Ve buçuk tikli yanakları,
Ve kestane ezmesi gibi dudakları hızmalı bir kadın
Kocaman kocaman açıyordu gözlerini,
Ve ayıptır söylemesi orasını burasını.
Son bilge neocon fukuyama remil açıyordu.
İlk bulücinlerin efendisi bay livays suya bakıyordu.
Ahmetyozgat diye biri ise fasulyeden fikirler atıyordu
Şiirin ve ibnisinanın en baba alanına,
Gözünü ve kirpiklerini kırpmadan makas ile...
“Olur mu böyle olur mu? ” Marşı var ya hani,
Yani efendiler çok sevmek gerek Osman paşayı,
O ki pilevne’yi de almış,
Marşların en hasosunu da müzikten ve şiirden.
Peki bize ne mi kalmış?
Fasulyeden fikirler,
Barbunyadan dizeler...
Boş ver be ana: ““Hayırdır inşallah” demen gerekmez daha..
***
0581 iyi gidiyordu şimdilik kendi mecraında,
Bense görüyordum hala kendimi kendi gözlerimle.
Bütün baronların irinle karışık sütlerinde yoğurt mayalıyordum,
Ağarsın diye çalıyordum karanlık rüyanın yanaklarına.
Geleceğim ayan beyan belli oluyordu o anda.
Bir parçam bembeyaz başlığıyla,
Huruç etmiş babülmendep yönüne gidiyor
Sonra cebelitarık yönünden geliyordu diğer parçası düşümün.
Aynen böyle bebemin ardıç beşiği gibi...
Yani kızşıyordu ortalık olabildiğince...
***
Ben babamın önünde,
Dedemin arkasındaydım aşktan yana
Yavuklumun döşündeki beyaz sargıyı işaret ediyordum,
Anlaşılan yine vurgun yemişti en derininden,
Dudakları kırmızıydı,
Ve kadim bir Eti tapınağı kapısı gibi aralanıyordu.
Ben “333” diyecek sanıyordum,
Ne yazık ki aldanıyordum...
bir canhıraş ve dehşetengiz çığlık...
Ki daha öncekilerden onlarca kat şiddetlenerek
Rüyamın ak sürdüğüm surlarını yalayıp geçiyordu.
“Oh” diyordum döşeğimin ortasında,
Yani bu gece ana,
“Hayırdır inşallah” demene gerek kalmadı,
Rüyamın kapısı üstüme kapanmadı...