20 NİSAN... Ben Niye Doğdum?

20 NİSAN... Ben Niye Doğdum?

Her yıl yirmi Nisan da hüzün kaplar içimi.
Bir garip bencileyin doğdum diye.
Bilseydim yaşam bu kadar ağır,
insanlar bu kadar vurdum duymaz,
bencil, sorumsuz, aç gözlü...
Belki de hiç doğmazdım.
Doğup da insanların,
ekmek için, toprak için,
adına hayat denilen yasam için,
birbirlerini yok ettiklerini...
Koltuk sevdası için duyguların sömürüldüğünü.
Hakimiyet için canları yok edip,
açlığa sefalete terk edildiklerini görmezdim.
İnsanların kôle gibi ezildiğini,
kadınların mal gibi satıldığını,
yüreklerin top misali ayaklar altına alındığını görmezdim.

Para denilen araç için yıllarca heba olunduğunu,
varsa tok yoksa aç olunduğunu,
bir lokma ekmeğe muhtaç kalındığını görmezdim.
Kadının kocaya.
Yavrunun anaya, babaya,
yaşlının bir tatlı söze, bakıma,
yüreklerin bir parça sevgiye,
muhtaç olduğunu görmezdim.
Halkın devlete,
işçinin patrona,
kıssacası emeğin verilmeyen hakka
muhtaç olduğunu görmezdim.

Sahi! .. Ben niye doğdum?
Ahh, anam babam varlığınıza hasret kaldığım,
yürek özlemlerim, yerinizde rahat yatın,
size kızamıyorum, kızmakta hakkım değildir zaten,
Ah dediğime bakmayın hasretimdendir ah’ lığım.
sahi! .. beni niye doğurdunuz?
Ben ki doğduğum ve hüzünleri yaşadığım
gördüğüm için mutlu olamıyorsam
dogmanın ne anlamı var.
Yaşamak için vermediğim canı alacaksam,
doymak için çalacaksam,
sözüm ona özgürüm.
Köle gibi yasayacaksam,
birilerinin sırtına basarak,
ekmeğini çalarak
garibin, mazlumun hakkını
alın terini hortumlayarak,
hak ve adaleti kendime göre düzenleyip
birilerinin ayaklarını yalayarak.
Dilim varmıyor söylemeye
bilmem nerelerini öperek mevki alacaksam
ve bunun adına özgür olmak deniliyorsa.
Hak adalet deniliyorsa,
özgürlük bunun neresinde.
Hak adalet bunun neresinde.
Çaresizliğimdir cevapsızlığım.
Ben böyle bir yaşamı yaşamak,
görmek için gelmedim.
Aslın da anlatacak o kadar çok şey var ki,
söyledikçe yüreğim sızlıyor.

....... Derdim çok dermanım yok.
....... Hakkım çok verenim yok.
....... Sevgim çok bilenim yok.
....... Vur demeye gerek yok.
....... Balyoz vuran zaten çok.

Bilseydim aç gözlü canavarların
salyalarını akıtarak yutmak için beklediğini,
Bilseydim ilk fırsatta doymak nedir bilmeyen
hangar midelerine indireceklerini,
mutlu aydınlık,
sevgi dolu yarınlarıma,
vicdanlarını yok sayarak kara çalacaklar,
elimde olsaydı ahh elimde olsaydı.
Hiç. hiç doğar mıydım.

Sahi! .. ben niye doğdum?
Bu gün yirmi nisan yani benim doğduğum günüm öylemi.
Ben doğarken zaten ölmüşüm,
yaşanmayan yaşamda yaşamanın anlamı var mı.

Bir bilen var mı?
Bu gün yirmi Nisan.
Sahi! ..
Ben niye doğdum?

....... Dört bir yanımı sarmış soysuz gâvurun dölü.
....... Her yanımı kemirdi yedi doymuyor gözü.
....... İsyan edip haykırsam da duyuramam sözü.
....... Anam babam söyleyin, sahi ben niye doğdum?

....... Sormayın çocukluğu, tadınca hiç tatmadım,
....... Açlık yokluk sefalet yüzünden gülemedim,
....... Gençlik dersen sevdadan yüreğimi külledim,
....... Bende bilmem, sormayın, sahi, ben niye doğdum?

....... Çalış seninde olur boşa durma dediler,
....... Alın terimi yere su yerine döktüler,
....... Kahkahayla yüreği bin parçaya böldüler,
....... Kıymet yoksa bir deyin sahi, ben niye doğdum?

....... Yaş geldi de kemale erdi aklım ermedi,
....... Bir kez olsun yüreğim iyice bir gülmedi,
....... Günler geçip giderken bir dost eli değmedi,
....... Can anam, babam, deyin, sahi ben niye doğdum?

....... Gün yirmi nisan iyi ki doğmuşsun dediler,
....... Bunca dertler için de hep yüzüme güldüler,
....... Hadi sende gül diye beni zora koştular,
....... Gülmeyi ben nideyim, sahi, ben niye doğdum?

....... Demircan’ ım gördüğüm dertler saymakla bitmez,
....... Can tükense gönüller de esaretler bitmez,
....... Yürekler param parça olsa soysuzlar doymaz,
....... Can dostlarım söyleyin, sahi, ben niye doğdum?

MAD.20,04,2006