20 Hayatım Roman Arada Kalan Çocuk Köy ...

Şeref Köşker
152

ŞİİR


15

TAKİPÇİ

20 Hayatım Roman Arada Kalan Çocuk Köy Kaçağı

ya bu ne sıcak bu ne güzel karşılamaydı
Mustafa emminin bu sevgi dolu sıcak davranışından duygulanmış
çok etkilenmiş ve mutlu olmuştum beraber evine gittik
merdivenden yukarı çıkarken dönüş abla bakışlarıyla süzüyordu
bu çocuk kim diye sordu bayram edemin oğlu şeref deyince meraklı
bakışın yerini sevgi karşılaması aldı hoş geldin oğlum yoldan geldin
açsındır dur sana bir şeyler hazırlayım diyerek mutfağa gitti
evde benim yaşlarda bir diğerleri küçük birisi kız dört çocuk vardı
Mustafa emmi çocuklar hoş geldin deyin bakim misafire dedi
çocuklar hep birlikte hoş geldin dediler hepimiz gülüştük
Dönüş abla sofrayı kurdu hep birlikte yemeklerimizi yedik
sonra
dönüş abla çay yapmıştı Mustafa emmi bir bardak içti,
yeğen siz oturun oyun oynayın
çayınızı için ben şöyle bir etrafı kolaçan edip gelirim dedi
Mustafa emmi bekçilik yapıyormuş elinde fenerle dışarı çıktı
Dönüş abla annemi sordu Ayşe/yi çok severdim iyi insandı
çok üzüldüm buralardan gittiğine şimdi nerede acaba
şeref sen ananı aradın/mı görüyor/musun inşallah iyidir
evet /abla beş dakika kadar gördüm
dedikten sonra gözlerim doldu
kim sebep olduysa sizin böyle annesiz kalmanıza diye beddua ediyordu
dönüş abla yataklarımızı serdi açık havada yatağa uzanıp
gökyüzünde yıldızları seyrederek uyuyacaktım zira yıldızlar
birbirinden güzel bir görüntü sunuyordu gözlerimize
Selahattin Ahmet Mehmet ben yatağın içine girdik
sırayla birbirimize bilmece sorarak oyun oynadık
keçilerden kuzulardan bahsettik kendilerinin varmış
sabah onları görebileceğimi söylediler
biz böyle oynarken köyün köpekleri havlamaya başladı
o kadar gür çıkıyordu/ki köpeklerin sesleri
sanki aralarında havlama yarışı yapıyorlardı
Mustafa emminin ayak seslerini işittik
Selahattin babam geliyor dedi
Mustafa emminin elinde el lambası vardı yakıp söndürüyordu
bizde yukardan aşağıya onun gelişini izliyorduk
yanımıza gelince merhaba çocuklar iyi eğleniyor/musunuz
şapkamın üstündeki ışıkları gördünüz değil/mi
görünce çok merak etmiş şaşırmıştım
Mustafa emmi nasıl yanıyorlar diye sordum
bunun adı ateş böceği geceleri ışıklarını yakarlar şeref
çok hoş görünüyordu şapkasının üstünde
dönüş ablam geldi hadi bakalım çocuklar uyku vaktiniz geldi
yatın uyuyun artık dedi
yıldızlara bakarak uyudum
sabah kuşların tatlı tatlı ötüşlerini duyarak uyandım
dönüş abla süt sağmış birer bardak verdi içtik
sonra aşağıya oğlakları sevmeye indik
çok öptüm sevdim kuzuları
şeref köşker.

Şeref Köşker
Kayıt Tarihi : 30.3.2017 22:06:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Şeref Köşker