Çocuğu olmayan yaşlı bir kral veliaht seçmek ister;
Haber salınır dört bir yana sarayda toplanır gençler.
Talipliler tohum, saksı ve toprakla evlerine dönerler.
Tam bir yıl boyunca ektikleri bitkiyi büyütecekler.
Bir yıl geçer aradan; yetiştirdikleriyle saraya girerler:
İçlerinden biri vardır ki saksısında ne ot ne çiçek biter,
Saraya annesinin gönül koymasıyla ağlayarak gider.
Kralın emriyle hepsi de bir nizam içerisinde dizilirler.
Sırayla yarışmacıları gezen kral hepsini hızlıca geçer,
En sonda saksısı boş duran genci yanına alarak gider,
Ardından şaşkın bakışlar arasında delikanlı taç giyer.
Kral: “Ben hepinize pişirilmiş tohum vermiştim.” der.
İstanbul, 29.07.06
Hasan KarahisarKayıt Tarihi : 8.8.2006 17:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
anlatan harika bir şiir..
saygılar..
Mürsel Adıgüzel
bi mecela güç katar, bazen eder taçlı kral.
Çok çok güzel,
Kutlarım ..!
TÜM YORUMLAR (15)