' 2- Zamanından geç/erken

Yaşam sonsuzluğa akarken
Karanlığın saçlarına savrulmuştum,
Gündüzün eteklerinden.
Aşk kimsesizliğe yatardı,
Yitik düşlerin sarhoş cebinde.
Geceler çığlığa kesmişti
__________En suskun yerinde gözlerimin
Sana ulaşmayan bir yolda yırtıldı
Adressiz dudaklarım

Saçlarım üşüyor şimdi
Sesinin nikotin feryadında
Kurumayan yaralar gibi
_______İniyorsun derinlerime
Odamdaki tik tak lar yarışta sanki
Akrebin bacaklarıyla.
Yüreğimi sokarken
Sevginin izi kalıyor suskusunda.
Zaman arza savrulmuş başıboş
İsmini kazıyor Ay’ ın kırıklarına
Usuma her düşüşünde
Şimşek keman çalıyor bulutta
Işığında sevgim inliyor.
Yaşam kokuyor sözlerin
Umutla yıkanmış iklimlerinde.
Doğadaki tüm yeşiller susuyor
________Gözlerinle konuştuğunda
Saçlarıma inen kar eriyor
Zifafsız bir Nisan yanıyor
Nefesinin alevinde.
Seher vaktinde yıkıyorum
Aşkının zindanını
Yıldızlara asılı kalmış, yarınlarımızı topluyorum
Paramparça, ürkek dokunuşlarla…
O kadar geç kalmışsın ki…
Sanki, zamandan çok erken gelmiş gibi

Neş’e …05.04.2015 Fakatsizliğinde….