* 2 Yeniden Çocuk Olsam İstanbul Kollarında

YENİDEN ÇOCUK OLSAM İSTANBULUN KOLLARINDA
#fatma doğan
Yürüyorum adımlarım önde, aklım arkada peşi sıra.
Zihnim de bir dolu yaramaz düşler kuruyorum ellerim cebimde ,
gökten nasıl da çocukluğum yağıyor lapa lapa ,saf ve masum.
İliklerim donsa da yüreğimi ısıtıyor cıvıl cıvıl yağan beyaz kar,
Ben mi devleşmiştim , yoksa dünyamı küçülmüştü gözümde bilemiyorum,
Topladım ne kadar düşüm varsa pembe mavi, doldurdum çantamı ağzına kadar,
Çocukluğum dökülüyor gökten avuçlarıma dolu dolu ,
Ve ben kocaman gözlerinde, yeniden büyüyorum İstanbulun
/
Tam göbeğindeyim şimdi İstanbulun, ya da tam ortasındayım soğuğun.
gökten Çocukluğum yağıyor adeta üstüme ,saf ve masum.
İliklerim donsa da yüreğimi ısınıyor, alev alev yanan beyaz karla,
Kardan ülkeler düşlüyorum , kardan adamların ,kartopu oynadığı
Daha ne çok yolun başındayım ,İstanbul da kaybolacağım ne çok sokak var
Bir cami avlusunda buluyorum çocukluğumu, güvercin yemlerken
Kurşini ezanlar dökülüyor minarelerden semanın kulağına
siyah beyaz bir ezkizden taşıyor renkler istanbulun gözlerine
hüznüme, biraz yağmur karışsa biraz da göz yaşı ne olur ki ,karla karışık yağmışsam
Biri gelip boyasa saçlarımı maviye ,karlar düşse bembeyaz lapa lapa omuzlarıma
Kanvas bir tablodan ,çıkıp canlansa İstanbulum kıp kırmızı bir zamana,
ben kendimle buluşurum yaprakları dökülmüş bir çınar altında , İstanbul
ben kendimle konuşurum karlar yağarken bir cami avlusunda , İstanbul
gökten Çocukluğum yağıyor üstüme ,lapa lapa saf ve masum.
İstanbul yeniden büyütse beni bir bebek gibi sallayarak kucağında.
Duy İstanbul boyum seni geçse bile, ben hep çocuk kalmak istiyorum.
(FATMA DOĞAN 10.03.2025/TURHAL)