Unutulmayı unuttunuz,
Yalnızlığınızla kapattınız
Gözlerinizi
Ağzınızı.
Bir kerpetenle kestiniz
Dilinizi,
Sustunuz.
Ve duymadınız
Yangın da bir çığlık…
Her halaya duruşunda
İnsanlığın
Bir kırık saz sesi,
Bir türkü
Tokat gibi patlıyor
Suratınızda…
Hangi tarih yazmış oysa
Bir insanın külünden
Yapılar yapıldığını…
Ey umudun çocukları;
Tavra yine akacak
Sulayacak
O bereketli
Vatan denen
Yeryüzü toprağını…
....unutmadık....
Atila ÖztelKayıt Tarihi : 20.11.2006 15:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Türküler de yanar deme...yakıyorlar...nasıl asıyorlarsa fidanlarımızı darağaçlarına...öyle bakıyorlar işte.... *tavra: sivasta yüzyıllar öncesinde akan bir nehir...kuruduğunda insanlar tekrar akacağına inanıyordu...halen inanıyor insanlar....tavra yeniden akacak...
Saygılar yüreğinize
Biz ateş`de semaha döndük...
gerekirse yine döneriz...
TÜM YORUMLAR (2)