birincisi;
uzaklarda
güneş sıcaklığına yakın
ama yeri yok insanın
yurdu yok
bundan dolayıdır
insanlar aç
insanlar evsiz
insanlar ölüyor
insanlar duyarsız
ve yıkık dökük hayaller
yarım kalan düşler
zulasında umut
direniyor zamana
bir halk
ikincisi;
güneşin batığı kadar
karanlık ve soğuk
herkes ehlikeyif
insancıklar gülüyor
insancıklar tok
insancıklar rahat
insancıkların tek derdi
rant ve
kar
hep ölülerin üzerine kurulmuş
bir yaşam
öyle aldatıcı
iki şehrin hikayesi
bu ince çizgide gizli.....
Kayıt Tarihi : 17.9.2017 13:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!