Kara kuru bir çocugun
Gözlerinde ki ışıgı yok ettiler
Yalansız bir dünyaydı
Düşünü kurdugu kirlettiler
O çocuk bendim gülüm
Sendin ve elbette sevgi idi
Acımasızdılar yakarken
Yetinmediler yele verdiler
Ve sensiz uyandıgım ilk sabahtı
Sevgisizdim ben kimsesiz
İki karınca ezdim ben bilmeden
Yüregim sızlamadı.
Kayıt Tarihi : 13.9.2004 11:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler
TÜM YORUMLAR (4)